Miechunka rozdęta Physalis alkekengi

Miechunka rozdęta (Physalis alkekengi) nazywana również pęchęrznicą, to bylina należąca do rodziny psiankowatych (Solanaceae). Roślina występuje w wielu krajach Europy oraz Azji, w Polsce jest gatunkiem zadomowionym.

Roślina osiąga 1 m wysokości i wytwarza silne, długie kłącza (jest mocno ekspansywna). Łodygi miechunki rozdętej są proste, pojedyncze lub słabo rozgałęzione. Liście byliny mają kształt jajowaty i są całobrzegie (bardzo rzadko bywają ząbkowane).

Miechunka rozdęta kwitnie od maja do czerwca, a jej kwiatami są pojedyncze, średniej wielkości, zwisające, białe dzwonki o 5 płatkach. Najbardziej dekoracyjną częścią miechunki są jej owoce – pomarańczowe dwukomorowe jagody, pojawiające się na roślinie we wrześniu. Są one osłonięte zrośniętymi działkami kielicha, które po czasie przesychają i stają się ażurowe. Ich kształt przywodzi na myśl lampiony.

Wymagania i uprawa

Miechunkę rozdętą z powodzeniem można uprawiać w ogrodzie. Preferuje lekkie, żyzne gleby i słoneczne stanowiska. W początkowej fazie wzrostu należy przeprowadzać odchwaszczanie i chronić rośliny przed niskimi temperaturami. Później jest to zbyteczne – miechunka znakomicie rozrasta się i może nawet zagłuszać inne, ogrodowe rośliny.

Roślina jest dość odporna na choroby i szkodniki. Najłatwiej ją rozmnażać przez podział kłączy.

Zastosowanie

W ogrodzie miechunkę można sadzić na skalniakach, tworzyć wysokie rabaty lub uprawiać ją w dużych pojemnikach. Roślinie należy jednak wyznaczyć granice, gdyż jej korzenie szybko się rozrastają i są ciężkie do usunięcia.

Owoce miechunki rozdętej są znane i cenione przy tworzeniu suchych bukietów.

Owoce miechunki są też jadalne i można je wykorzystywać w kuchni. Zawierają sole mineralne (głównie potas), witaminę C, glukozę i beta karoten. Są polecane do spożywania przy przeziębieniu. Oprócz spożywania na surowo można je dodawać do ciast, sosów i jako dekoracje potraw. Owoce można też suszyć, zdejmując papierową powłokę i układając w przewiewnym miejscu.

Tekst: Katarzyna Jeziorska, zdjęcia: iVerde; Tubifex/CC BY-SA 3.0/Link; Chris.urs-o/CC BY-SA 3.0/Link; Shirley Hirst/Pixabay

Czy w opisie są wszystkie informacje, których szukałaś/-eś? Daj znać w komentarzu!