Kostrzewa popielata, sina (Festuca glauca) czasem nazywana kostrzewą niebieską to trawa należąca do rodziny wiechlinowatych (Poaceae). Są pospolicie występującymi roślinami na terenie południowej Europy.
To krótkowieczna, zimozielona bylina tworząca zwarte poduszki. Osiąga wysokość ok. 20 cm, a z kłosami ok. 35 cm. Jej liście mają charakterystyczny, niebieskozielony odcień (stąd nazwa kostrzewa niebieska). Są sztywne, cienkie i nie przewieszają się.
Kostrzewa popielata kwitnie w czerwcu i lipcu. Kwiaty zebrane w niebieskozielone, później jasnobrązowe wiechy.
Wymagania i uprawa
Roślina wymaga suchego i słonecznego stanowiska oraz gleby przepuszczalnej, bogatej w składniki pokarmowe. Kostrzewy są trawami mrozoodpornymi.
Rozmnażanie wiosną, przez podział rośliny. W dobrze dobranych miejscach trawa ta sama obficie się wysiewa i rozrasta.
Zastosowanie
Kostrzewa popielata jest dość krótkowieczna, przez co nie rozrasta się w darnie. Najlepiej wygląda w nasadzeniach grupowych z nisko rosnącymi bylinami. Wystarczy kilka kępek, żeby szybko powstał zielony dywan.
Kostrzewa popielata polecana jest do ogrodów skalnych, wrzosowatych, na kamienne groby i żwirowe rabaty. Nadaje się też na obwódki oraz do donic.
Wybrane odmiany
- 'Fruhlingsblau' – odmiana ze stalowoniebieskimi liśćmi
- 'Glaucangha' – odmiana karłowata, osiąga zaledwie 10 cm wysokości
- 'Silbersee' – odmiana z niespotykanymi, srebrzystobiałymi źdźbłami
Tekst: Katarzyna Jeziorska, zdjęcia: iVerde
Facebook
Instagram
Pinterest
Youtube
Linkedin
Komentarze