Efekt naturalnego zbiornika wodnego uzyskuje się przede wszystkim poprzez wytyczenie nieregularnej linii brzegowej. Ważne jest także odpowiednie obsadzenie go roślinnością. Stopniowe opadanie dna zbiornika wodnego umożliwia zastosowanie tych gatunków roślin, które mogą rosnąć na różnych głębokościach.
Warto wzorować się na naturalnych zbiornikach, które mają strefy roślinności przechodzące jedna w drugą, bez wyraźnej granicy.
|
Strefy w naturalnym oczku wodnym
- Strefa łąki wilgotnej – występuje na granicy zbiornika i terenu, który go otacza. Charakteryzuje się podsiąkaniem wody oraz okresowym zalewaniem (po obfitych opadach deszczu lub wiosennych roztopach). Ziemia tutaj nie wysycha. W przypadku zbiorników sztucznych nie ma jednak efektu podsiąkania, jeśli teren nie zostanie odpowiednio wymodelowany.
- Strefa bagienna i strefa wody płytkiej – występują do głębokości 30 cm. W przypadku zbiorników sztucznych strefę bagienną uzyskuje się poprzez takie ukształtowanie terenu wokół oczka, które zapewni nieustanny dopływ wody do tej strefy.
- Strefa wody średniej i strefa wody głębokiej – pierwsza z nich występuje na głębokości 30-50 cm, a druga - powyżej 50 cm. W strefach tych rosną głównie rośliny ukorzeniające się na dnie zbiornika, z liśćmi pływającymi na powierzchni wody lub lekko unoszącymi się nad nią, a także rośliny unoszące się swobodnie w wodzie.
Zdjęcie tytułowe: JamesDeMers/Pixabay
Żywopłot 
Kostka brukowa 
Kominek 
Ziemia / podłoża 
Deszczówka 
Porządki w ogrodzie 
Łąka kwietna 
Ogród Smart 
Podlewanie 
