Widliczka apoda (Selaginella apoda)

Widliczka apoda (Selaginella apoda) to niewielka, wieloletnia roślina zielna z rodziny widliczkowatych (Selaginellaceae). W naturze zasiedla bagna, wilgotne łąki i widne lasy Południowej i Środkowej Ameryki oraz Meksyku. Jest też uprawiana w wielu innych krajach świata jako roślina doniczkowa (należy do mniej popularnych gatunków widliczek).

Widliczka apoda dorasta do ok. 8-10 cm wys. i tworzy rozgałęziające się dwudzielnie, sztywne, cienkie pędy, gęsto pokryte zielonymi, płaskimi, miękkimi, drobnymi, lancetowatymi, intensywnie zielonymi liśćmi. Pędy rozrastają się kępiasto na boki, dzięki czemu roślina przybiera gęsty, poduszkowaty pokrój.

Widliczka korzeni się bardzo płytko i posiada delikatny system korzeniowy.

Wymagania i uprawa

Widliczka apoda, podobnie jak wiele innych widliczek jest delikatna i trudna w uprawie. Ma też bardzo wysokie wymagania, które w warunkach domowych trudno jest spełnić, dlatego widliczkę nie zawsze udaje się zachować w dobrej formie przez dłuższy czas.

Z racji swego pochodzenia, roślina oczekuje dużo rozproszonego świata, wysokiej i stałej wilgotności powietrza oraz przez cały rok dość wysokiej, pokojowej temperatury (ok. 20-24°C). Najlepiej rośnie w próchniczym, żyznym, przepuszczalnym, stale lekko wilgotnym podłożu o lekko kwaśnym odczynie pH.

Nie toleruje zimnych przeciągów, ostrego słońca, cienia, suszy, zalewania, przesuszonego powietrza i niskich temperatur. Suche powietrze jest dla niej szczególnie groźne w okresie zimowym, dlatego należy trzymać roślinę z dala od kaloryferów, za to w pobliżu nawilżacza powietrza lub odkrytego akwarium. Dobrze jest też 2-3 razy dziennie spryskiwać ją mgiełką wodną o pokojowej temperaturze (widliczka pobiera wodę nie tylko przez korzenie, ale też za pomocą języczków znajdujących się u podstawy listków). Nawet krótkotrwałe przesuszenie (korzeni lub liści), może skutkować poważnym uszkodzeniem rośliny i zasychaniem jej pędów.

Woda zalegająca w pobliżu korzeni spowoduje natomiast więdniecie i zamieranie pędów, dlatego na dnie doniczki koniecznie musi znaleźć się drenaż, utrzymujący nadmiar wody z dala od korzeni.

Trudna jest nie tylko uprawa, ale też rozmnażanie widliczki. Rozrośnięte egzemplarze można wprawdzie spróbować podzielić, ale nie zawsze kończy się to powodzeniem.

Zastosowanie

Z powodu wysokich wymagań, widliczkę apoda najlepiej uprawiać w szklanym słoju lub małym akwarium, gdzie będzie można zapewnić jej odpowiedni mikroklimat i dostatecznie wysoką wilgotność. Można ją traktować jako soliter lub zestawiać z innymi roślinami wykorzystywanych do tworzenia szklanych ogródków jak np. małe paprocie, fitonie, peperomie czy maranty.

Można też spróbować jej zwykłej, doniczkowej uprawy przy ciepłym oknie lub w widnej łazience, gdzie istnieje większa szansa na zapewnienie roślinie odpowiednio wysokiej wilgotności powietrza.

Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: Floradania.dk, Csar-Fotografie/Pixabay