Jałowiec wirginijski pochodzi ze wschodniej część Ameryki Północnej. Występuje od Gór Skalistych na wschodzie, aż do Zatoki Hudsona na północy i Zatoki Meksykańskiej na południu kontynentu. Sam gatunek jest rzadko spotykany w handlu, za to popularne są jego odmiany krzewiaste i kolumnowe.
Jałowiec wirginijski (Juniperus virginianana) 'Hetz' jest przedstawicielem grupy odmian krzewiastych tego gatunku. Klasyfikacja tego taksonu nie jest do końca jasna, niektórzy dendrolodzy uważają, że jest to odmiana jałowca Pfitzera, zaś inni, że jest to mieszaniec jałowca chińskiego i wirginijskiego. W uprawie roślina znana jest od 1920 roku.
Pędy i gałęzie odmiany 'Hetz' wyrastają promieniście ze środka krzewu, początkowo są ułożone horyzontalnie, szeroko rozpostarte, z wiekiem unoszą się i wypiętrzają. Ulistnienie, przeważnie w postaci łusek, częściowo igiełkowate, przybiera kolory zielononiebieskawe lub szaroniebieskawe. Szyszkojagody są niewielkie, kuliste i pokryte srebrzystym nalotem.
Uprawa i wymagania
Jałowiec wirginijski ‘Hetz’ ma niewielkie wymagania uprawowe i jest w pełni mrozoodporny. Dobrze rośnie na wszystkich glebach lekkich i przepuszczalnych, również na tych, o niskiej zawartości składników pokarmowych.
Jak każdy jałowiec jest rośliną wybitnie światłolubną, wymaga pełnego nasłonecznienia. Na stanowiskach zacienionych i wilgotnych rośliny tracą ładny pokrój, chorują, a ich pędy brązowieją i zamierają. Krzewy dobrze znoszą przycinanie.
Gdzie posadzić?
Jałowiec wirginijski 'Hetz' doskonale nadaje się do tworzenia kompozycji z innymi krzewami i drzewami iglastymi. Ładnie prezentują się jako soliter, szczególnie w miejscach wyeksponowanych, ale jeszcze ciekawiej wyglądają nasadzenia grupowe, zakładane w parkach i dużych ogrodach. Odmiana polecana do sadzenia jako wysoka roślina okrywowa.
Opracowanie: Związek Szkółkarzy Polskich Więcej o roślinach i ich producentach znajdziesz na: e-katalogroslin.pl |