Różnice w planowaniu nawierzchni brukowych przed i za domem

Planowanie nawierzchni:
Kostka przed domem

Furtka powinna być połączona z drzwiami wejściowymi prostą, możliwie szeroką ścieżką. Przy czym dobrze jest zadbać, by przynajmniej kolorem pasowała do stopni. Również od bramy do garażu powinien prowadzić wygodny, jak najkrótszy podjazd.

Oba trakty mogą być całkowicie rozdzielone pasem zieleni lub przy domu połączone przejściem. Materiał, z którego są wykonane powinien być taki sam, ale może się różnić np. kolorem czy kształtem oraz układem elementów.

Kostki, którymi wyłożone będą ścieżki mogą być cieńsze od tych na podjeździe, ponieważ muszą przenosić znacznie mniejsze obciążenia. Jednak żadne z nich nie mogą być śliskie.

Kostka za domem

O ile ścieżka od ulicy do domu powinna być jak najkrótsza, o tyle w ogrodzie taka zasada nie obowiązuje.

Owszem, jeśli lubimy geometrię i „spokojny” wygląd otoczenia, proste ścieżki mogą być oczekiwanym rozwiązaniem. Jednak dróżki kręte lepiej wtapiają się w ogród i łatwiej pozwalają wydzielić jego poszczególne części. A w mniej uczęszczanych miejscach możemy sobie pozwolić na luźno ułożone większe elementy – nawet z kostek brukowych można zrobić takie mini-podesty.

Niezależnie jednak od przebiegu, ścieżki powinny prowadzić do różnych części ogrodu i sensownie go dzielić.

Są dwa pomysły na rozplanowanie ścieżek. Pierwszy to zrobienie w ogrodzie głównych kącików i rozmieszczenie stałych elementów małej architektury, takich jak stacjonarny grill czy altana, oraz wybudowanie oczka wodnego. Na tym etapie można też posadzić drzewa i krzewy.

Następnie przez sezon obserwujemy, którędy domownicy – a przede wszystkim dzieci – chodzą najchętniej. Robiąc ścieżki właśnie w tych miejscach możemy mieć nadzieję, że rabaty czy starannie utrzymany trawnik nie zostaną zdeptane.

Można też ogród zaplanować precyzyjnie i kompleksowo za jednym zamachem. Wtedy trzeba wyrysować na papierze plan ogrodu w skali. Zaznaczamy na nim dom, typujemy punkty, z których chcemy mieć szczególnie ładny widok oraz miejsca, gdzie posadzimy warte wyeksponowania rośliny. Trzeba uwzględnić ukształtowanie terenu, zaplanować miejsce na kącik wypoczynkowy, staw itd.

Planowanie nawierzchni: Odwodnienie

Ścieżki w przydomowym ogrodzie są na tyle wąskie, że nie potrzeba specjalnych odwodnień. Woda opadowa znakomicie przesiąka przez nawierzchnię i ścieka na boki – pod rośliny. W jednym tylko przypadku odwodnienie przyda się z całą pewnością. Takim miejscem jest krawędź podjazdu przed garażem. Nietrudno sobie wyobrazić, jak będzie wyglądało jego wnętrze po dużej ulewie.

Korytka, wchodzące w skład tzw. odwodnień liniowych, uchronią przed taką niemiłą niespodzianką. Umieszcza się je w poprzek podjazdu, na podkładzie z betonu. Ich górna krawędź musi się licować z nawierzchnią. Przykrywający je zdejmowany ruszt pozwala bezpiecznie przejechać samochodem, ale też usunąć ze środka liście czy inne zanieczyszczenia. Korytko odprowadza wodę do studni chłonnej lub kanalizacji.

fot. Hauraton	fot. Bautech
Korytko liniowe skutecznie odprowadzi wodę sprzed garażu (zdjęcie po lewej). Impregnat korzystnie wpływa także na wygląd kostki. (zdjęcie po prawej)