Jak zimują choroby warzyw?
Jedną z przyczyn inwazji chorób w sezonie wiosenno-letnim jest zdolność patogenów do skutecznego zimowania. Mikroorganizmy wywołujące choroby roślin mają na to różne sposoby i mogą przetrwać poza organizmem żywiciela od kilku (2-3 lat) do kilkunastu lat (zwykle do 8-10 lat). Ale zdarzają się też rekordziści potrafiący przetrwać nawet do 20 lat, jak np. bakteryjna cętkowatość pomidora. W tym celu choroby wytwarzają formy przetrwalnikowe (np. zarodniki), które mogą przez dłuższy czas czekać w uśpieniu na dogodne warunki do rozwoju. Najczęściej zimują na nasionach roślin, ale chętnie lokują się też na resztkach pożniwnych, chwastach, a nawet w glebie.
Objawy bakteryjnej kanciastości ogórka. |
W nasionach roślin
Nasiona na swoje zimowisko najczęściej wybierają formy przetrwalnikowe takich chorób jak: grzybowe - antraknoza fasoli, septorioza selera, askochytoza grochu, bakteryjne – bakteryjna cętkowatość pomidora, bakterioza obwódkowa fasoli, kanciasta plamistość ogórka, rak pomidora oraz wirusowe - mozaika fasoli, mozaika pomidora.
W resztkach pożniwnych
Niektóre patogeny preferują resztki pożniwne, pozostawione w warzywniku po zbirach. W ten sposób zimują min. organizmy odpowiedzialne za czarną zgniliznę kapustnych (bakterie) oraz wiele chorób grzybowych m.in.: alternarioza naci marchwi, mączniak rzekomy grochu, szara pleśń, antraknoza fasoli, chwościk buraka, alternarioza pomidora, septorioza selera czy zgorzel podstawy łodyg pomidora.
W podłożu
Część patogenów zimuje bezpośrednio w glebie, szczególnie jeśli jest ona zasobna w materię organiczną (często nawożona kompostem lub obornikiem). Należą do nich m.in. patogeny odpowiedzialne za fuzaryjne więdniecie ogórka, werticiliozę truskawki czy fytoftorozę papryki.
W innych roślinach
Niektóre choroby wybierają na zimowisko chwasty lub rośliny wieloletnie. Na chwastach z rodziny kapustnych (np. taszniku, tobołkach czy świerzepie) mogą zimować przetrwalniki chorób warzyw kapustnych (np. kiła kapusty), natomiast na chwastach i roślinach wieloletnich (np. mniszku lekarskim, babce lancetowatej czy floksie wiechowatym), chętnie zimują zarodniki mączniaka prawdziwego dyniowatych.
Mączniak prawdziwy na liściach dyni. |
Sposoby zapobiegania chorobom
Znając zwyczaje patogenów wywołujących choroby warzyw, w znacznym stopniu możemy utrudnić im funkcjonowanie i ograniczyć inwazję w kolejnym sezonie. W tym celu starajmy się:
- wykorzystywać do siewu wyłącznie zdrowe nasiona pochodzące z pewnego źródła,
- zaprawiać nasiona przed siewem przeciwko chorobom grzybowym,
- niszczyć chwasty w warzywniku,
- uprawiać rośliny wieloletnie z dala od warzywnika (np. floksy w znacznej odległości od roślin dyniowatych),
- dokładnie zbierać i niszczyć resztki pożniwne,
- odkażać podłoże pod osłonami (szklarnie, tunele),
- na otwartej przestrzeni stosować płodozmian; czasem wystarczy odczekać 2-3 lata z uprawą tego samego gatunku w tym samym miejscu (np. w przypadku septoriozy selera), innym razem może być potrzebne 4-5 lat przerwy (np. w przypadku antraknozy fasoli), a kiedy indziej nawet 8 lat (w przypadku białej zgnilizny cebuli).
Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcie tytułowe: Alexas_Fotos/Pixabay