Polecamy róże pnące

Róże pnące to wyjątkowa grupa kwitnących krzewów, które nie wymagają tyle czasu i uwagi, co róże wielkokwiatowe. Podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym, który zapewnia obfite kwitnienie, jest dobrze wykonane cięcie.

Rośliny te potocznie zwane pnącymi nie mają żadnych organów czepnych (wąsów, korzonków powietrznych), ani nie owijają podpory ogonkami liściowymi. Długie pędy opierają się dość pewnie o płoty czy trejaże dzięki kolcom.

Róże pnące reprezentowane są przez odmiany należące do grupy ramblersów lub klimbingów (różniące się od siebie wzrostem, sposobem kwitnienia i zastosowaniem).

• Ramblersy (ang. rambler rose) charakteryzują się luźnym pokrojem i silnym wzrostem. Każdego roku roślina wypuszcza u podstawy wiele długich (2-3 m) pędów, na których w kolejnym sezonie pojawią się krótsze gałązki z kwiatami. Są one nieduże, pojedyncze lub półpełne, zebrane w bardzo liczne grona i pojawiają się na roślinie tylko raz (w lecie). Odmiany tej grupy świetnie nadają się do prowadzenia przy łukowatych trejażach czy wolno stojących ażurowych ściankach. Krzewy te nie powinny jednak rosnąć zbyt blisko pełnych ścian, gdzie trudno o przewiew, a łatwo o choroby grzybowe (mączniaka).

• Klimbingi (ang. climber rose) mają wiotkie i jeszcze dłuższe pędy (do 5 m). Zakwitają na tegorocznych pędach bocznych. Kwiaty zebrane są w nieliczne grona i pojawiają się od wiosny do jesieni, nieprzerwanie lub powtarzając kwitnienie. Można rozpinać je na konstrukcjach przy ścianach, wyższych murach lub stosować jako rośliny okrywowe na skarpy.

Róże z obydwu grup są często krzyżowane - dlatego najlepiej samemu zaobserwować kwitnienie rośliny i ciąć w odpowiednim momencie po kwitnieniu.

Ramblersy tnie się zazwyczaj co roku, pozostawiając silne młode pędy. Jeżeli stanowisko pozwala róży na swobodny wzrost - cięcie można wykonywać
raz na kilka sezonów. Podobnie jest w przypadku klimbingów, które należy prześwietlać i odmładzać co 2-3 lata.

Zobacz koniecznie: Najpiękniejsze róże do ogrodu

Sadząc róże przy litych ścianach, należy pamiętać o zachowaniu odległości ok. 10 cm między ogrodzeniem a podporą, w celu zapewnienia odpowiedniego przepływu powietrza wokół rośliny. Dobrze jest prowadzić pędy główne w formie wachlarza, co pozytywnie wpłynie na pojawienie się
bocznych gałązek z pąkami kwiatowymi, do których będzie też docierało słońce.