Żabieniec babka wodna (Alisma plantago-aquatica) to roślina zielna należąca do rodziny żabieńcowatych (Alismataceae). W środowisku naturalnym występuje powszechnie w Polsce - na brzegach jezior i stawów a nawet w zalanych rowach. Roślina ma wzniesiony pokrój i dorasta do 100 cm wysokości (z kwiatostanami). Tworzy zgrubiałe, bulwiaste kłącza.
Widoczne liście są eliptyczne lub jajowate - szersze niż u żabieńca lancetowatego. Ich długość dochodzi do 25 cm. Natomiast liście podwodne są równowąskie. Żabieniec babka wodna kwitnie od czerwca do września. Białe lub czerwonawe, drobne, obupłciowe kwiaty zebrane są w wiechy. Owocem jest niełupka.
Uprawa żabieńca babki wodnej
Roślina jest bardzo łatwa w uprawie. Rośnie zarówno na stanowiskach nasłonecznionych jak i zacienionych. Lubi podłoża bogate w składniki pokarmowe. Można ją wysadzać na głębokości od 5 do 30 cm. Jeśli posadzi się ją głębiej, będzie mniej ekspansywna i wytworzy więcej podwodnych liści.
Co pewien czas kępy żabieńca należy przerzedzić. Jest to gatunek mrozoodporny - zimują kłącza. Jesienią warto usunąć liście a po przekwitnieniu kwiatostany, aby roślina nadmiernie się nie rozsiewała.
Zastosowanie
Żabieniec babka wodna przez długi czas nie był wykorzystywany w ogrodach, w związku z tym, że jest to roślina spotykana w środowisku naturalnym, traktowana czasem jako chwast wodny. Coraz częściej jednak gatunek widuje się jako dekorację brzegów oczek i stawów, szczególnie w ogrodach naturalistycznych. Ponadto korzeń żabieńca (trujący dla zwierząt domowych) wykorzystuje się w ziołolecznictwie.
Zobacz także: Żabieniec lancetowaty
fot. Superior National Forest (flickr.com.cc.)