Powojnik alpejski (Clematis alpina) to roślina przez górali nazywana gośćcem. Powojniki należą do rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). Pnącze to spotykamy w górach środkowej i zachodniej Azji, jak też w Europie – w Polce możemy go spotkać w Tatrach, Pieninach czy Bieszczadach.
Pnącze to chwyta się podpór długimi ogonkami liściowymi. Dorasta do 3 metrów wytwarzając ciemne, drewniejące pędy. Liście charakterystyczne dla rodzaju są długoogonkowe, usytuowane naprzeciwlegle, podwójnie trójdzielne o ząbkowanym brzegu.
Dzwonkowate, zwisające kwiaty tego pnącza mają średnicę 4-6 cm. Główny termin kwitnienia przypada na koniec kwietnia do czerwca (może zakwitać drugi raz w ciągu roku).
Oprócz kwiatów wielką ozdobą tych powojników są ich puszyste owocostany przypominające srebrne pompony. Bardzo długo utrzymują się na roślinie.
Wymagania i uprawa
Roślina jest szczególnie ceniona ze względu na wytrzymałość w trudnych warunkach atmosferycznych. Potrzebuje stanowisk słonecznych lub półcienistych. Najbardziej lubi gleby żyzne i przepuszczalne, o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym.
Powojnika tego nie trzeba ciąć – jest to jedynie zabieg ograniczający rozrastanie i mający na zadaniu usunąć martwe części rośliny.
Zastosowanie
Powojniki alpejskie zaleca się sadzić koło kosodrzewin, ponieważ w naturalnych warunkach porastają jej pędy. Daje to niespotykany kontrast kolorystyczny.
Najlepszą podporą dla pnącza są elementy niewysokie o małym przekroju – rozpięte linki, ogrodzenie, siatka, a także sąsiednie rośliny. Roślina może być stosowana jako gatunek okrywowy.
Ciekawe odmiany
- 'Blue Dance' – niebieskie, błękitne kwiaty
- 'Willy' – jasnoróżowe kwiaty z cieniutkim białym paskiem na brzegach płatków
- 'Stolwijk Gold' – ma żółte liście oraz duże, 8 płatkowe, fioletowe kwiaty, gdzie co drugi płatek jest węższy i mniejszy
Zdjęcia: "Alpenrebe (Clematis alpina)"/'Besenbinder'/CC BY-SA 2.0, Steinsplitter/CC BY-SA 3.0/Wikimedia Commons, "Clematis alpina"/Nordhage/CC BY-SA 2.0