Hebe (Hebe)

Hebe (Hebe) to rodzaj wieloletnich, zimozielonych roślin z rodziny babkowatych (Plantaginaceae). W naturze występują min. w Nowej Zelandii i Ameryce południowej. Znanych jest ich ponad 100 gatunków, z których wiele uprawia się jako rośliny ozdobne. Hebe zwykle nie toleruje niskich temperatur, ale niektóre nadają się do uprawy także w chłodniejszym klimacie – należą do nich min.: hebe okazałe, bukszpanowate, tłustolistne, ochrowe i widłakowate.

Poszczególne gatunki mogą osiągać różne rozmiary oraz posiadać inny pokrój, liście i kwiaty. W klimacie umiarkowanym Polski, rośliny te osiągają niewielkie rozmiary od 0,7 do 1 m wysokości. Liście najczęściej spotykanych w uprawie gatunków są małe, grube, owalne lub wydłużone, bezogonkowe i często pokryte kutnerem. Są usadowione na łodydze nakrzyżlegle. Sama łodyga jest rozgałęziona, wyprostowana lub płożąca zależnie od odmiany.

Hebe kwitnie jesienią, choć zależnie od gatunku, rośliny mogą kwitnąć już od czerwca do późnej jesieni. Hebe wytwarza wzniesione, groniaste kwiatostany na końcach pędów, złożone z charakterystycznych, drobnych kwiatów (czteropłatkowe z jednym płatkiem wyraźnie odstającym od pozostałych trzech, które są zebrane bliżej siebie). Często mają one długie pylniki co sprawia, że kwiatostany niektórych gatunków wydają się puszyste. Kwiaty hebe występują w kolorach białym, różowym lub fioletowym (i niebieskim). Są chętnie odwiedzane przez pszczoły.

Wymagania i uprawa

Większość uprawianych w naszym kraju hebe oczekuje słonecznego lub półcienistego, zacisznego i ciepłego stanowiska oraz żyznej, próchniczej, przepuszczalnej, lekko wilgotnej gleby o lekko kwaśnym odczynie pH.

Gatunki nadające się do całorocznej uprawy gruntowej powinny być sadzone w najcieplejszych rejonach kraju i okrywane na zimę np. włókniną. Pozostałe gatunki oraz odmiany należy uprawiać w pojemnikach, chowanych na zimę do chłodnego, widnego pomieszczenia, gdzie temperatura nie spada poniżej 0°C.

Pielęgnacja hebe sprowadza się do podlewania w trakcie przedłużających się okresów bezdeszczowych i nawożenia odżywkami dla roślin kwasolubnych.

Hebe można rozmnażać przez sadzonki pędowe lub odkłady.

Zastosowanie

W zależności od gatunku, hebe może być sadzona na skalniakach, w ogródkach żwirowych, na wrzosowiskach i jako obwódka rabaty. Jest idealne do uprawy w pojemnikach na balkonach i tarasach.

Wybrane gatunki i odmiany

• Hebe okazałe (Hebe speciosa) – (zdj. 1) najwyżej do 1 m wysokości, wydłużone, sztywne i błyszczące liście (2-5 cm dł.), długi kwiatostan (8 cm)
• Hebe bukszpanowate (Hebe odora syn. buxifolia) – (zdj. 2) kępiasty, gęsty pokrój, do ok. 0,5-1 m wys., wzniesione pędy i małe, jajowate, sztywne, zielone liście
• Hebe tłustolistne (Hebe pinguifolia) – (zdj. 3) kępiasty pokrój, dorasta do ok. 30-50 cm wys., wzniesione lub pokładające się pędy i liczne, małe, owalne, mięsiste, łyżeczkowate, szarozielone, pokryte woskowym nalotem liście
• Hebe widłakowate (Hebe lycopodioides) – (zdj. 4) krzaczasty, gęsty pokrój, dorasta do ok. 15-30 cm wys., pędy są cienkie, wzniesione i gęsto pokryte drobnymi, sztywnymi, zielonymi, łuskowatymi liśćmi (przypomina widłaki)
• Hebe ochrowe (Hebe ochracea) – gęsty, kępiasty, rozłożysty pokrój, dorasta do ok. 0,5-1 m. wys., tworzy wzniesione lub pokładające się, cienkie, rozgałęzione pędy, gęsto pokryte drobnymi, zielonobrązowymi, igiełkowatymi liśćmi (przypomina wrzosy); ciekawa odmiana to 'James Stirling'
  
  

Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: Geraldine Rose, PollyDot, PublicDomainPictures, Marek Kampka/Pixabay

Czy w opisie są informacje, których szukałaś/-eś? Daj znać w komentarzu!