Aster chiński (Callistephus chinensis) to jednoroczna roślina należąca do rodziny astrowatych (Asteraceae). Jego prawidłowa botaniczna nazwa to gwiazdosz, jednak gatunek ten zarówno potocznie i w literaturze przyjął się jako aster. Obszarem jego występowania są Chiny i Japonia, ale wiele odmian jest uprawianych w Polsce.
Aster chiński występuje w trzech formach: karłowa osiąga zwykle 15-35 cm, średnio-wysoka 35-65 cm a wysoka 65-70 cm wysokości. Roślina ma wzniesiony pokrój, lekko owłosione pędy i owalne lub lancetowate liście. Kwiaty są dość duże, języczkowate, zebrane w koszyczki.
W zależności od odmiany aster chiński może kwitnąć na biało, żółto, łososiowo, kremowo, różowo, pomarańczowo lub czerwono. Kwiaty różnią się również kształtem. Kwitnie od lipca do października.
Uprawa astra chińskiego
Roślina jest łatwa w uprawie i nie stwarza problemów, jeśli zapewni się jej odpowiednie warunki. Najlepiej rośnie na stanowiskach jasnych, słonecznych, ale toleruje również miejsca półcieniste.
Optymalne podłoża są żyzne, przepuszczalne, próchniczne i stosunkowo wilgotne. Aster źle znosi suszę. Glebę przed posadzeniem warto nawozić obornikiem lub innymi nawozami organicznymi.
Nie powinno się sadzić astrów chińskich dwa razy z rzędu na tym samym stanowisku. Zwykle nasiona wysiewa się w kwietniu do inspektu a od maja do lipca wysadza na miejsce stałe. Gatunek ten jest podatny na fuzariozę.
Zastosowanie
Roślina jest chętnie sadzona na rabaty. Nadaje się do ogrodu japońskiego i wiejskiego. Można uprawiać ją w pojemnikach - na balkonie lub tarasie. Polecane na kwiat cięty.