Stewarcja kameliowata (Stewartia pseudocamellia) to drzewo należące do rodziny herbatowatych (Theaceae). W naturze występuje w wilgotnych lasach Azji. W Polsce mało popularne, można je spotkać w ogrodach, rzadko w parkach.
To średnio wysokie drzewo liściaste. W ojczyźnie występowania dorasta do 20 m wysokości, jednak w naszym klimacie jej wysokość nie przekracza 4-6 metrów. Posiada wniesiony pokrój i nieregularną lub parasolowatą koronę. Na szczególną uwagę zasługuje ozdobna kora rośliny, które często jest czerwonawa, różnobarwna i obficie łuszczy się (szczególnie na starszych okazach) odsłaniając pień. Tworzy eliptyczne liście przebarwiające się jesienią na czerwono.
Stewarcja kameliowata kwitnie od lipca do sierpnia. Wytwarza pojedyncze, białe kwiaty o średnicy do 7 cm. Swoją budową bardzo przypominają kwiaty kamelii, stąd nazwa gatunku. Owocem jest torebka dojrzewająca w październiku.
Wymagania i uprawa
Stewarcja kameliowata wymaga stanowisk jasnych, słonecznych i ciepłych, najlepiej osłoniętych. Znosi lekki półcień. Potrzebuje też gleb lekko wilgotnych, świeżych, o odczynie od kwaśnego do obojętnego. Nie jest zupełnie mrozoodporna (strefa 6b) i w chłodniejszych regionach Polski może przemarzać, dlatego wymaga okrycia na zimę.
Ma stosunkowo płytki system korzeniowy przez co jest mało odporna na przedłużające się susze i należy ją podlewać. Roślina powinna być nawożona i bardzo dobrze jest ją ściółkować.
Zastosowanie
Stewarcja kameliowata nadaje się do małych, przydomowych ogrodów, gdyż nie osiąga dużych rozmiarów i rośnie powoli. Stewarcja często sadzona jest jako soliter. To doskonała roślina do tematycznych ogrodów, np. japońskich. Jest chętnie sadzona obok różaneczników i magnolii.
Odmiany
- 'Julia' – polska odmiana o kwiatach białych z pomarańczowymi pręcikami, odporna na mróz
Tekst: Katarzyna Jeziorska, zdjęcia: Kris.Rad/Depositphotos, michal812/Depositphotos