Cebulica Miszczenki, cebulica Tubergena (Scilla mischtschenkoana syn. Scilla tubergeniana) należy do rodziny szparagowatych (Asparagaceae). W naturze można ją spotkać na północnych terenach Bliskiego Wschodu. Rośnie na suchych, kamienistych zboczach i górskich łąkach.
Ta roślina cebulowa dorasta do ok. 15-20 cm wysokości. Wytwarza kilka wydłużonych, równowąskich, mięsistych liści.
Cebulica Miszczenki kwitnie pod koniec lutego i w marcu. Jest jedną z pierwszych kwitnących cebulic. Na początku kwitnienia groniaste kwiatostany pojawiają się blisko nasady liści, a z czasem ich pędy wydłużają się. Pojedynczy kwiat jest sześciopłatowy, gwiazdkowy i posiada pęczek pręcików z żółtymi pylnikami po środku. Kwiaty posiadają na płatkach pojedyncze, błękitne smugi, które z czasem bledną.
Wymagania i uprawa
Najlepszym stanowiskiem dla cebulicy są miejsca słoneczne lub w delikatnym cieniu i osłonięte od wiatru. Gleby powinny być przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne, o odczynie jak najbardziej zbliżonym do obojętnego. Kwiaty te są mrozoodporne, choć uprawiane w donicach zaleca się zabezpieczyć (szczególnie, gdy zapowiadane są duże mrozy).
Cebulica Miszczenki wymaga typowych zabiegów pielęgnacyjnych – odchwaszczania i podlewania w czasie suchej pogody. Można je też nawozić, tak jak pozostałe rośliny cebulowe. Cebulice lubią rosnąć w sąsiedztwie drzew.
Rośliny rozmnaża się przez wysiew nasion lub podział (w okresie spoczynku, w drugiej połowie lata). Cebulica często daje samosiew.
Zastosowanie
Cebulica Miszczenki znakomicie prezentuje się w sąsiedztwie przebiśniegów i śnieżników. Może być sadzona na rabatach, w ogrodach skalnych jak i w pojemnikach na tarasach czy balkonach.
Tekst: Katarzyna Jeziorska, zdjęcia: imagebrokermicrostock, AngieC333/Depositphotos,