Kosmatka olbrzymia (Luzula sylvatica) to ozdobna trawa należąca do rodziny sitowatych (Juncaceae). W środowisku naturalnym występuje w Europie oraz w Azji. W Polsce można ją spotkać na obszarach górskich (Sudety, Karpaty) oraz na Roztoczu.
Trawa w dobrych warunkach dorasta do 100 cm (z pędami kwiatostanowymi). Posiada gęste kępy lśniących, lancetowatych, bardzo szerokich liści. Wytwarza grube kłącza i rozprzestrzenia się za pośrednictwem rozłogów.
Kwitnie od kwietnia do maja (często aż do czerwca). Kremowo-brązowe, drobne kwiaty zebrane są w luźne wiechy. Owocem jest torebka. Nasiona często rozsiewane są przez mrówki.
Wymagania i uprawa
Optymalne pod uprawę kosmatki są stanowiska półcieniste i cieniste. W miejscach słonecznych radzi sobie (poza wystawami południowymi), ale powinna być wtedy regularnie podlewana. Preferuje podłoża żyzne, próchnicze, umiarkowanie wilgotne o odczynie od obojętnego po kwaśny. Gatunek jest mrozoodporny.
Podstawowymi zabiegami pielęgnacyjnymi w początkowym okresie uprawy jest odchwaszczanie oraz ściółkowanie. W czasie susz wymagają podlewania. Dobrze reagują na nawożenie organiczne. Z nawozów mineralnych zaleca się stosować te o zwiększonej ilości potasu. Kosmatka olbrzymia jest mało podatna na choroby i szkodniki.
Można go sadzić jesienią lub wiosną. Najlepiej wygląda uprawiany w większych grupach. Na 1m² umieszcza się około pięciu roślin.
Zastosowanie
Kosmatka olbrzymia ma wszechstronne zastosowanie w ogrodzie. Można uprawiać ją pod koroną drzew i krzewów, czyli tam gdzie większość roślin słabo rośnie. Nadaje się na obszary zacienione jako roślina okrywowa. Może być urozmaiceniem dla bylinowych rabat i ogrodów skalnych. Ze względu na wymagania wodne bywa sadzona przy oczkach wodnych, stawach i strumykach. Kwiatostany są wykorzystywane na suche bukiety.
Zdjęcia tytułowe: Jerzy Opioła/CC BY-SA 4.0/Link, "Luzula spadicea-1T5.jpg"/Selso/CC BY-SA 4.0, "Luzula sylvatica001"/Rotatebot/CC BY-SA 3.0, Jerzy Opioła/CC BY-SA 4.0/Link