Podziel się Anuluj

Okazje

Ubiorek wiecznie zielony

23-11-2022

2-3 minuty

Długosz królewski

Osmunda regalis

Grupa roślin: Byliny

Podgrupa roślin: Znoszące zacienienie, Ozdobne liście, Na wilgotne stanowisko

Dekoracyjność ulistnienie

Gleba torfowa, żyzna, próchniczna, przepuszczalna

Odczyn gleby kwaśna, lekko kwaśna

Pokrój wzniesiony, rozłożysty, wyprostowany, kępy

Wysokość 1-2 m

Trwałość liści sezonowe

Wilgotność gleba umiarkowanie wilgotna

Stanowisko półcień, cień

Zastosowanie rabaty, brzegi zbiorników wodnych, pod koronami drzew, nasadzenia naturalistyczne, pojedynczo, ogrody przydomowe

Długosz królewski (Osmunda regalis) to paproć należąca do rodziny długoszowatych (Osmundaceae). Paproć występuje w Polsce i objęta jest ścisłą ochroną gatunkową. Można ją spotkać w cienistych lasach, na wrzosowiskach, bagnach i zaroślach.

Dorasta do 1-2 m wysokości. Posiada długie, pierzaste liście, które wyrastają pionowo i dość długo zachowują wyprostowany pokrój. Z czasem przewieszają się i tworzą duże kępy. Długosz królewski wykształca dwa rodzaje liści – tylko asymilacyjne oraz posiadające część z zarodniami (służącą do rozmnażania). Poszczególne listki, gdy się rozwiną są początkowo cienkie (niemal prześwitujące), a później napierają masy i stają się skórzaste. Mają kształt wydłużony, owalny lub jajowaty, o brzegu delikatnie karbowanym. Jesienią przebarwiające się na żółto i pomarańczowo.

Liście z górną częścią stanowiącą kłos zarodniowy (sporofilostan) rozwijają się w lecie – zarodniki dojrzewają i rozsiewają się od czerwca do lipca. Kłosy przybierają wtedy barwę brunatno-pomarańczową

Organem podziemnym jest mocne, rozgałęzione kłącze.

Wymagania i uprawa

Długosz królewski podobnie jak większość paproci lubi stanowiska osłonięte, częściowo zacienione. Dobrze rośnie w pobliżu drzew i krzewów. Optymalne są gleby żyzne, próchnicze, umiarkowanie wilgotne o lekko kwaśnym lub kwaśnym odczynie. To gatunek mrozoodporny.

Roślinę warto ściółkować korą i regularnie odchwaszczać. W czasie susz długosz wymaga podlewania.

Roślinę najlepiej sadzić wiosną. Miejsce powinno być starannie wybrane, gdyż nie lubi przesadzania. Przed sadzeniem podłoże warto wymieszać z kompostem.

Może być atakowany przez szkodniki takie jak ślimaki i krocionogi.

Zastosowanie

Paproć dobrze prezentuje się w ogrodach naturalistycznych i leśnych. Można ją wykorzystać do zazieleniania ciemnych zakątków w ogrodzie, dekoracji cienistych rabat i zbiorników wodnych. Ze względu na osiąganie znacznych rozmiarów można ją uprawiać jako pojedynczy soliter.

Tekst: Redakcja ZielonyOgródek.pl, zdjęcia: Superior National Forest/CC BY 2.0./Flickr, Aurora Puentes/CC BY-SA 3.0/Link, CC BY-SA 3.0/Link, De Kristian Peters/Fabelfroh/CC BY-SA 3.0