Turzyca sina Carex flacca

Turzyca sina (Carex flacca) to gatunek byliny kłączowej z rodziny ciborowatych (Cyperaceae). Naturalne stanowiska jej występowania są bardzo rozległe i obejmują Afrykę Północną, Amerykę Północną, Australię, Nową Zelandię i Europę, w tym także Polskę. Trawa bywa też uprawiana w ogrodach jako roślina ozdobna.

Turzyca sina w zależności od warunków środowiskowych może dorastać do ok. 20-60/90 cm wys. Tworzy luźne, rozłożyste kępy, złożone ze sztywnych, wąskich, lancetowatych, szorstkich na brzegach, łukowato przewieszających się na boki, sinozielonych liści z wyraźnie zarysowanym, zgrubiałym nerwem głównym, biegnącym przez środek blaszki oraz brązowych lub purpurowych pochwach liściowych (głównie u podstawy pędu).

Turzyca zakwita wiosną (V-VI), wydając drobne kwiaty, zebrane na szczycie sztywnego, gładkiego, wzniesionego pędu (źdźbła) w gęste, brązowo-czerwone, grube, walcowate, zwarte kłosy.

Trawa wytwarza kłącza i rozłogi dzięki którym rozrasta się w duże kępy.

Wymagania i uprawa

Turzyca sina w naturze zasiedla wilgotne łąki, obrzeża lasów, mokradła, torfowiska oraz bagna i występuje głównie na podłożach wapiennych, dlatego w uprawie preferuje stale wilgotne, a nawet mokre, żyzne, wapienne gleby oraz słoneczne lub półcieniste stanowiska. Mimo swoich upodobań jest rośliną tolerancyjną, dlatego urośnie też w półcieniu, a nawet cieniu i na słabszej, bardziej suchej glebie (będzie wtedy niższa).

Jest łatwa w uprawie i odporna – zniesie też zasolenie podłoża i powietrza oraz przejściową suszę. Jest także dostatecznie mrozoodporna i nie wymaga zimowego okrycia.

Turzycę siną można rozmnażać przez wysiew nasion lub podział dorosłych egzemplarzy.

Zastosowanie

Ze względu na dość dużą zdolność przystosowawczą, turzyca sina może mieć w ogrodzie wiele zastosowań. Dobrze będzie prezentowała się w pobliżu oczek wodnych, a nawet w strefie przybrzeżnej, ale może być też uprawiana na rabatach, gdzie dobrze sprawdza się w roli rośliny obwódkowej, uzupełniającej lub okrywowej.

Może być też sadzona jako szpaler wzdłuż chodnika lub ścieżki. Dobrze komponuje się także na rabatach z zielonymi roślinami iglastymi oraz bylinami (np. żurawkami, funkiami, tawułkami Arendsa, bodziszkami). Roślina może być również uprawiana w pojemnikach na balkonach i tarasach.

Wybrane odmiany

'Blue Zinger' – odmiana o niebieskozielonych liściach, tworząca gęste, zwarte kępy o parasolowatym pokroju, wys. ok. 40 cm

Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: "Blue Sedge (Carex flacca)"/Elsa Spezio/CC BY-SA 2.0., zzz

Czy w opisie są wszystkie informacje, których szukałaś/-eś? Daj znać w komentarzu!