Drewno najlepsze na meble ogrodowe
Pewne gatunki drewna są bardziej narażone na biodegradację od innych. Generalnie najbardziej popularne (jako budulec) w naszej sferze klimatycznej świerk i sosna należą do gatunków miękkich, a więc podatnych na niekorzystny wpływ czynników atmosferycznych (łatwo chłoną wodę) i – co za tym idzie – bezwzględnie wymagających starannej impregnacji.
O wiele odporniejsze od nich są gatunki twarde o większej gęstości (nie chłoną one tak bardzo wody), takie jak dąb, buk, czereśnia czy jesion. Najbardziej twarde i odporne na zniszczenie są gatunki egzotyczne, jak heban, cedr czerwony czy palisander. Trzeba jednak pamiętać, że i one co jakiś czas wymagają impregnacji (np. bezbarwnym preparatem impregnującym na bazie oleju lnianego).
Intensywność zabiegów impregnacyjnych zależy nie tylko od struktury drewna, ale także od tego, jak bardzo jest ono narażone na działanie czynników zewnętrznych. O wiele częściej należy impregnować konstrukcje niezadaszone, bezpośrednio i stale narażone na działanie wiatru, mrozu, deszczu, śniegu, słońca. Są to różnego rodzaju płoty, ogrodzenia, pergole czy bramy. Szczególnie dotyczy to naszej strefy klimatycznej, w której niezwykle często temperatura spada poniżej 0°C.
Generalnie, choć jest to kwestią bardzo umowną, zaleca się, aby zabiegi impregnacyjne powtarzać co 3-5 lat. Nie ma impregnatów, które zastosowane raz, zabezpieczyłyby drewno na kilkadziesiąt czy nawet kilkanaście lat.
Zdjęcie tytułowe: Peggy/Pixabay