Powojniki na początek sezonu | Najciekawsze odmiany
Ogromna różnorodność i bogate walory dekoracyjne sprawiły, że powojniki są jednymi z najpiękniejszych pnączy ogrodowych – przekonuje Grzegorz Falkowski ze Związku Szkółkarzy Polskich na łamach magazynu Gardener's World Edycja Polska.
Spis treści
|
|
W Europie powojniki (Clematis) zaczęto sadzić już w XVI wieku, jednak prawdziwą popularność zyskały w XIX i XX w., gdy w wyniku prac hodowlanych uzyskano setki odmian o kolorowych kwiatach. Ze względu na częste krzyżowania i mnogość odmian (kilka tysięcy) botanicy i szkółkarze zaprzestali posługiwania się nazwami gatunkowymi. Zamiast tego, oprócz pochodzenia, powojniki pogrupowano, biorąc pod uwagę także termin kwitnienia i wymagania uprawowe.
Powojniki z Grupy Atragene
Najwcześniej kwitnące odmiany uprawianych w Polsce powojników są zaliczane do Grupy Atragene. Grupę tę tworzą powojniki uzyskane z krzyżowania gatunków naturalnie występujących w górach, m. in. powojnika alpejskiego, powojnika chisańskiego, powojnika koreańskiego czy powojnika syberyjskiego, oraz pochodzących z rejonów o klimacie charakteryzującym się długimi zimami i krótkim latem.
Odmiany spokrewnione z wymienionymi gatunkami są przyzwyczajone do krótkiego okresu wegetacyjnego, dlatego spieszą się z kwitnieniem i starają się jak najszybciej wydać owoce oraz nasiona.
Najczęściej są nieduże, mają 4-6 cm długości, są zbudowane z czterech działek otaczających jasne prątniczki i osadzone na długich szypułkach. Po przekwitnięciu ozdobą rośliny są długo utrzymujące się puszyste owocostany.
Odmiany z Grupy Atragene można podzielić na dwie podgrupy – o kwiatach półpełnych oraz pojedynczych. Do najwartościowszych odmian o półpełnych kwiatach należą: ‘Constance’ (kwiaty purpuroworóżowe), ‘Lemon Dream’ (kwiaty cytrynowożółte) ‘Maidwell Hall’ (kwiaty jasnoniebieskie), ‘Pamela Jackman’ (kwiaty granatowe), ‘Purple Dream’ (kwiaty różowe), ‘Purple Spider’ (kwiaty ciemnofioletowe, prawie czarne) i ‘White ‘Swan’ (kwiaty białe).
Urocze, pojedyncze kwiaty tworzą m.in.: ‘Frances Rivis’ (kwiaty fioletowoniebieskie), ‘Riga’ (kwiaty białe), ‘Willy’ (kwiaty ciemnoróżowe z jasnymi brzegami). Wyjątkowo ciekawą odmianą jest ‘Stolwijk Gold’ o złocistym ulistnieniu i niebieskich kwiatach. Oryginalne, żółte kwiaty z purpurowymi podstawami działek tworzy odmiana ‘Lemon Bells’.
Grupa Atragene: wymagania i pielęgnacja
Powojniki z tej grupy są tolerancyjne w stosunku do gleby. Chociaż preferują podłoża żyzne, umiarkowanie wilgotne, przepuszczalne, o odczynie od lekko kwaśnego do lekko zasadowego, całkiem dobrze rosną na większości przeciętnych gleb ogrodowych.
Wyróżniają się bardzo dobrą zdrowotnością, w tym wysoką odpornością na chorobę zwaną uwiądem powojników, która częściej dotyka odmian powojników wielkokwiatowych.
Pnącza najlepiej sadzić w odległości co najmniej 30 cm od murów lub około metra od większych roślin, stanowiących ich naturalną podporę do wspinania. Cięcie powojników kwitnących wiosną i wczesnym latem należy ograniczyć do niezbędnego minimum, bowiem zawsze osłabia kwitnienie.
Powojniki wielkokwiatowe
Ze względu na termin kwitnienia powojniki wielkokwiatowe zostały podzielone na dwie grupy – wcześnie i późno kwitnące. Odmiany wcześnie kwitnące wytwarzają pąki kwiatowe na zeszłorocznych pędach; zakwitają w maju i czerwcu.
Roślin tych nigdy nie należy przycinać na wiosnę, bo nie zakwitną lub kwitnienie będzie bardzo osłabione. Zupełnie inaczej należy postępować z powojnikami wielkokwiatowymi kwitnącymi latem, dla których wiosenne cięcie jest zabiegiem zalecanym, pobudzającym do tworzenia licznych pędów, na których utworzą latem kwiaty.
Ogromną zaletą powojników jest to, że można je sadzić właściwie w każdym, nawet najmniejszym ogrodzie. Ich system korzeniowy zajmuje mało miejsca, a cała część nadziemna jest bardzo plastyczna i stosunkowo łatwo poddaje się kształtowaniu poprzez prowadzenie przy różnorodnych konstrukcjach.
Sadząc powojniki w ogrodzie należy pamiętać, że rośliny te przytrzymują się podpór ogonkami liściowymi, dlatego wymagają podpór o niedużym przekroju elementów, których mają się czepiać, o średnicy nie większej niż 1 cm. Najlepiej pną się po siatkach, ażurowych kratkach, gęsto rozpiętych linkach czy specjalnie dla nich projektowanych metalowych stelażach, przyjmujących niejednokrotnie fantazyjne, ciekawe kształty.
Powojniki wielkokwiatowe: wymagania i pielęgnacja
Powojniki wielkokwiatowe należy sadzić na stanowisku dobrze oświetlonym, ale nie gorącym. Górne części roślin mogą pozostawać w słońcu, ale podstawa powinna być ocieniona. Pnącza lubią wystawę wschodnią i zachodnią, wtedy kwitną dłużej, niż sadzone od strony południowej.
Gleby zwięzłe, słabo przepuszczalne, należy koniecznie rozluźnić, dodając piasku. W przeciwnym razie, zwłaszcza przy nasilonych opadach i zalaniu korzeni, są narażone na wystąpienie chorób uwiądu.
Jeśli zauważymy symptomy w postaci nagłej utraty turgoru i więdnięcia części rośliny, wszystkie zamierające pędy należy wyciąć przy ziemi i spalić. Powojniki rzadko są porażane przez szkodniki. Jeśli na młodych przyrostach pojawią się kolonie mszyc, wystarczy opryskać je jednym z wielu dostępnych w sklepach ogrodniczych środków do zwalczania tych szkodników. Oprysk należy przeprowadzać w godzinach wieczornych, kiedy pszczoły zakończą oblot. Unikamy opryskiwania kwiatów.
Grzegorz poleca 7 najpiękniejszych powojników wielkokwiatowych
Tekst i zdjęcia: Grzegorz Falkowski, zdjęcie tytułowe artmaks / AdobeStock
|
Artykuł powstał we współpracy ze Związkiem Szkółkarzy Polskich. Więcej informacji o roślinach i ich producentach uzyskać można na: www.e-katalogroslin.pl lub www.zszp.pl i pod nr. telefonu 22 435 47 22. |
|
Artykuł pochodzi z magazynu |
