W prosty sposób możesz określić zawartość piasku, gliny, iłu i pyłu w glebie.
Pobierz próbkę gleby z głębokości 10–15 cm i usuń z niej części organiczne (liście, korzenie itp.). Próbkę można zbadać trzema sposobami:
- rozcierając w palcach na sucho;
- rozcierając w palcach na wilgotno;
- wykonując próby wałeczkowania (tworząc wałeczki o średnicy ok. 3 mm).
Następujące obserwacje pozwalają określić, z jakim typem gleby mamy do czynienia:
- żwirowa – rozsypuje się zarówno przy metodzie rozcierania na sucho, jak i na wilgotno, niemożliwe jest uzyskanie wałeczków;
- piaszczysta – rozsypuje się w palcach przy rozcieraniu na sucho, lekko brudząc dłonie, rozsypuje się również na mokro i nie daje wałeczków;
- gliniasta – suchy materiał trudno zgnieść, po dodaniu wody staje się bardzo plastyczny i rozmazuje się, łatwo można uformować cienkie wałeczki, jednak łamią się one przy zginaniu;
- ilasta – trudno się zgniata, nie ma w niej żwiru ani piasku, w stanie wilgotnym jest plastyczna, a cienkie wałeczki nie łamią się przy zgniataniu;
- pylasta – ciężko rozgniata się suche gruzełki, w stanie wilgotnym łatwo się je formuje, można uzyskać grube wałeczki, ale rozsypują się one.
Zdjęcie tytułowe: StockSnap/Pixabay