Rododendrony, ze względu na swoje specyficzne wymagania glebowe i wrażliwość na warunki środowiskowe, szczególnie doceniają zabieg ściółkowania. Nie jest to jedynie estetyczny dodatek do rabaty, ale przede wszystkim niezbędny element pielęgnacji.
Wyobraźmy sobie naturalne środowisko rododendronów – leśne runo, bogate w opadłe liście, igliwie i rozkładającą się materię organiczną. To właśnie ta naturalna warstwa stanowi dla nich idealne podłoże, utrzymujące odpowiednią wilgotność, temperaturę i dostarczające niezbędnych składników odżywczych. Ściółkowanie w ogrodzie ma za zadanie jak najwierniej odwzorować te naturalne warunki.
🟢 Zobacz trendy ogrodowe sezonu 2025: aranżacje, kompozycje, inspiracje
Dlaczego warto ściółkować rododendrony?
Ściółkowanie polega na pokrywaniu gleby wokół roślin warstwą materiału organicznego lub nieorganicznego. W przypadku rododendronów przynosi to szereg korzyści:
- Regulacja wilgotności gleby – Ściółka zmniejsza parowanie wody, pomagając utrzymać stałą wilgotność podłoża, co jest kluczowe dla płytko ukorzenionych rododendronów.
- Ochrona przed ekstremalnymi temperaturami – Działa jak izolacja, chroniąc korzenie przed przegrzaniem latem i przemarznięciem zimą.
- Ograniczenie wzrostu chwastów – Warstwa ściółki utrudnia kiełkowanie i rozwój niepożądanych roślin, redukując konkurencję o wodę i składniki odżywcze.
- Poprawa struktury gleby – Rozkładająca się materia organiczna wzbogaca glebę w składniki odżywcze i poprawia jej strukturę.
Czym ściółkować rododendrony?
Wybór odpowiedniego materiału do ściółkowania jest kluczowy dla zdrowia i kondycji rododendronów. Oto kilka polecanych opcji:
- Kora sosnowa – Jeden z najczęściej stosowanych materiałów. Jest trwała, estetyczna i pomaga w utrzymaniu kwaśnego pH gleby, preferowanego przez rododendrony.
- Igliwie – Sucha ściółka z igieł drzew iglastych doskonale zakwasza glebę i chroni korzenie przed wahaniami temperatur.
- Trociny drzew iglastych – Należy używać tylko suchych i przekompostowanych trocin, aby uniknąć zbyt szybkiego rozkładu i ewentualnego pobierania azotu z gleby.
Czego unikać przy ściółkowaniu rododendronów? Czym nie ściółkować?
Nie wszystkie materiały nadają się do ściółkowania tych krzewów. Oto, czego należy unikać:
- Świeże trociny i wióry – Mogą prowadzić do niedoboru azotu w glebie, ponieważ ich rozkład pochłania ten pierwiastek.
- Świeżo skoszona trawa – Szybko się rozkłada, co może prowadzić do gnicia i przyciągania szkodników.
- Świeży obornik – Zbyt intensywny i bogaty w azot – może „spalić” korzenie. Rododendrony są delikatne i źle znoszą agresywne nawożenie. Obornik działa zbyt silnie i zakłóca naturalną równowagę gleby.
- Materiały o odczynie zasadowym – Takie jak popiół drzewny, mogą podnosić pH gleby, co jest niekorzystne dla rododendronów preferujących kwaśne podłoże.
- Żwir, kamień dekoracyjny, agrotkanina – Choć modne i estetyczne, kompletnie nie nadają się dla rododendronów. Nie poprawiają struktury gleby, nie zakwaszają jej, a wręcz mogą prowadzić do jej przesuszenia i przegrzania.
Jak prawidłowo ściółkować rododendrony?
Aby ściółkowanie przyniosło oczekiwane efekty, warto przestrzegać kilku zasad:
- Grubość warstwy – Optymalna grubość ściółki to 5–10 cm. Zbyt cienka warstwa nie spełni swojej funkcji, natomiast zbyt gruba może ograniczać dostęp tlenu do korzeni.
- Odległość od pnia – Ściółkę należy układać w pewnej odległości od podstawy krzewu, aby zapobiec gniciu pędów i rozwojowi chorób grzybowych.
- Termin ściółkowania – Najlepiej przeprowadzać ten zabieg wiosną, po ostatnich przymrozkach, lub jesienią, przed nadejściem mrozów, aby zabezpieczyć rośliny na zimę.
Zdjęcie tytułowe: Jurga Jot / Adobe Stock
Ochrona przed mrozem 
Choroby i szkodniki 
Nawozy 
Ziemia / podłoża 
Chwasty 
Środki ochrony roślin 
Ogród bez chemii 
Gryzonie 
Insekty domowe 
