Melisa lekarska Melissa officinalis

Melisa, fot. Alexander Fox - Pixabay
Melisa lekarska (Melissa officinalis) | Przeczytaj opis rośliny, zobacz zdjęcia i dowiedz się o niej więcej. Poznaj jej wymagania, zastosowanie oraz wskazówki dotyczące uprawy i pielęgnacji.
Posłuchaj
00:00
35
Gleba: lekka, bogata w wapń, żyzna
Kolor kwiatów: żółte
Kwiaty: pojedyncze, drobne, pachnące, wargowe
Odczyn gleby: obojętna, lekko zasadowa
Owoce: rozłupnia
Pokrój: wzniesiony, krzaczkowaty
Zapach: cała roślina
Wysokość: 100 cm
Okres kwitnienia: VII, VIII, IX
Trwałość liści: sezonowe
Wilgotność: gleba wilgotna, gleba umiarkowanie wilgotna
Stanowisko: słońce, półcień
Zastosowanie: brzegi zbiorników wodnych, nasadzenia naturalistyczne, ogrody przydomowe, pojemniki, balkony, roślina lecznicza, roślina jadalna, ogrody wiejskie, rabaty

Melisa lekarska (Melissa officinalis) nazywana czasem rojownikiem lekarskim lub kadzilnikiem, należy do rodziny jasnotowatych (Lamiaceae). To znana roślina uprawiana na całym świecie.

Roślina jest byliną i zależnie od warunków osiąga od 30 cm do 1 m wysokości. Łodygi są wzniesione, mocno rozgałęzione, czterokątne i drewniejące. Liście są owalne, lekko sercowate i jasnozielone oraz mają wyraźnie ale nie ostro ząbkowany brzeg. Cała roślina jest szaro owłosiona i ma ładny, cytrusowy zapach.

Melisa lekarska kwitnie latem, od czerwca do września. Jej kwiaty są drobne, wargowe, jasnożółte i zebrane w nibyokółki tworząc nibygrono w kątach górnych liści łodyg. Są miododajne.

Organem podziemnym jest mocne, rozgałęzione kłącze.

Wymagania i uprawa

Melisa lekarska najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych, ciepłych i osłoniętych przed wiatrami, choć radzi sobie również w półcieniu. Preferuje gleby żyzne, lekkie, wapniowe i wilgotne. Jest umiarkowanie mrozoodporna.

Aby bujnie rosła i obficie kwitła wymaga umiarkowanego podlewania. Bardzo dobrze reaguje na nawożenie (nawozy dla ziół lub organiczne). Od czasu do czasu warto ją lekko przyciąć.

Roślina rozmnażana jest przez wysiew (nasion nie należy przysypywać ziemią), podział 2-3 letnich osobników oraz przez sadzonki zielne. W uprawie doniczkowej potrzebuje głębokich pojemników (nawet do 20 cm głębokości).

Melisę lekarską uprawia się na zbiór liści i ziela. Przeprowadza się go w czerwcu i lipcu.

Zastosowanie

Roślinę można uprawiać zarówno w ogrodzie jak i w pojemnikach na słonecznych jak i lekko cienistych parapetach. Polecana jest do sadzenia w ogrodach, na rabatach z ziołami, również wśród roślin jednorocznych

Melisa lekarska jest stosowana w ziołolecznictwie. Ma działanie uspakajające (z czego jest najbardziej znana) ale również przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwbólowe, żółciopędne, rozkurczowe. Stosowana jest w naparach pomagających zasypiać jak i wspomagających trawienie.

Ciekawostki

Melisa nazywana jest czasem rojnikiem lub pszczelnikiem, a wzięło się od tego, że zapach jej roztartych liści wabi pszczoły (dawniej zielem nacierano ścianki nowych uli, by przyciągnąć do nich te pożyteczne owady). Nawet w mitologii greckiej możemy znaleźć nimfę Melisę, o której przypowieści zawsze mówią o pszczołach i miododajnych roślinach.

W starożytności melisę lekarską traktowano jako zioło magiczne, które miało za zadanie przywrócić radość i siłę.


Tekst: Katarzyna Jeziorska, zdjęcia: Alexander Fox/Pixabay, Floradania.dk

Obserwuj
Autor
Katarzyna Jeziorska Katarzyna Jeziorska

Redaktor prowadząca portalu. Z wykształcenia ogrodniczka i specjalistka od roślin leczniczych.

Artykuły autora Wszyscy autorzy
Więcej na ten temat
Sekrety pięknych storczyków. Eksperci radzą, jakie produkty wybrać do codziennej pielęgnacji
Komentarze

50+ prezentów na Mikołajki i Boże Narodzenie 2024 r. | Dla ogrodników i ich bliskich
To się przyda
Tagi
Najnowsze treści