Anturium (łac. Anthurium) nazywane czasem kitnią, to rodzaj nietypowych pnączy z rodziny obrazkowatych (Araceae). Jest niezwykle liczna – należy do nich około 900 gatunków. Rośliny te pochodzą głównie z lasów Ameryki Środkowej i z obszaru wysp Kanaryjskich. Wybrane odmiany są popularnymi roślinami doniczkowymi znanymi ze swoich niezwykle egzotycznych kwiatostanów.
Jak wygląda anturium? Czym się charakteryzuje?
Anturium to zależnie od gatunku egzotyczne pnącze lub roślina zielna, które rosnąc w doniczce w odpowiednich warunkach może osiągać duże rozmiary. To rozłożysta roślina, która wytwarza ozdobne, błyszczące liście o różnych kształtach, np.: lancetowatych (A. nitidulum), owalnych (A. hookeri), sercowatych (A. andraeanum), a nawet dłoniasto złożonych (A. pentaphyllum). Są osadzone zwykle na długich i grubych ogonkach liściowych, które kończą się kolankiem.
Anturium, które uprawiamy w domach kwitnie od zimy (ok. lutego) do czerwca. Wszystkie gatunki roślin należące do tego rodzaju wytwarza wyjątkowe kwiatostany typu kolba. Mniejsze lub większe kolbki złożone z gęsto ułożonych niepozornych kwiatów. U podstawy kolby wyrasta charakterystyczny liść przykwiatostanowy (nazywanym spatha). U odmian anturium, które uprawiamy w domach dla ich walorów ozdobnych, to właśnie on jest głównym elementem dekoracyjnym rośliny – to gruby "płatek" z woskową powłoką przypominający łódkę, który często owija się on wokół kolby. Kolory tego liścia jak i kolby mogą być: kremowe, różowe, żółte, jasnozielone oraz wielobarwne, ale najbardziej znane są doniczkowe anturium o czerwonych kwiatostanach.
Wymagania i uprawa anturium w doniczce
Wszystkie gatunki anturium wymagają stanowiska jasnego, ale nie o bezpośrednim nasłonecznieniu. Potrzebują też dość wysokich temperatur, oscylujących między 18-24°C (nawet w trakcie okresu spoczynku, który opisany jest w kolejnym rozdzialu).
Jako podłoże odpowiedni będzie substrat torfowy lub mieszanka mchu torfowca, ziemi kompostowej i gliny (można zmieszać ze sobą podłoże do storczyków z ziemią do doniczkowych roślin o ozdobnych liściach). Odczyn pH podłoża powinien oscylować w granicach 4,5-5,5.
Jeśli tego wymagają, anturium możemy przesadzać na początku wiosny. Możemy też wtedy rozmnożyć roślinę przez podział bryły korzeniowej.
Pielęgnacja anturium w domu
W okresie wegetacji anturium należy podlewać obficie, letnią, miękką wodą, nie zraszając rośliny od góry. Starajmy się utrzymywać dla rośliny jak najwyższą wilgotność powietrza.
Ważne! Po kwitnieniu anturium potrzebuje spoczynku – przestawiamy je do jasnego ale chłodniejszego pomieszczenia (ok. 15°C ) ale nie zapominamy o ciągłym podlewaniu. W tym okresie należy za to bardzo zmniejszyć lub w ogóle zaprzestać nawożenia rośliny.
Liście anturium od czasu do czasu należy myć z kurzu.
Zastosowanie anturium oraz gdzie je wyeksponować?
Anturium to roślina doniczkowa idealna do uprawy na parapetach wschodnich lub północno-wschodnich. Obecnie na rynku są dostępne do kupienia prawie wyłącznie międzygatunkowe hybrydy i mieszańce anturium, które dobrze sobie radzą w pomieszczeniach.
Ze względu na ciekawe kwiaty chętnie jest wykorzystywana w kompozycjach z kwiatów ciętych.
Odmiany anturium do uprawy domowej
Do uprawy w doniczkach poleca się np. gatunek anturium Andrego (Anthurium andraeanum) oraz anturium Scherzera (Anthurium scherzerianum).
Obecnie powstało też bardzo dużo kultywarów i mieszańców anturium, które są niezwykle popularne ze względu na swoje ogromne zróżnicowanie. Można wśród nich wymienić np.:
- 'Black Love' – o przylistkach w kolorze ciemnego brązu
- 'Princess Amalia Elegance' – o małych kwiatostanach w kolorach zielono-biało-różowych
- 'White love' – o białych, dużych przylistkach i żółtawych kolbach
- 'Rainbow Champion' – o ogonkach liściowych różowych, czerwono nabiegłych starszych liściach i jasnoczerwonych kwiatostanach z żółto-zielonkawymi kolbami
- i wiele, wiele innych ↓
Ciekawostki o anturium
Nazwa łacińska rośliny pochodzi od greckiego anthos (kwiat) i oura (ogon). Nawiązuje ona do charakterystycznej budowy kwiatu, przypominającej gruby ogon. Synonimem anturium jest kitnia – ta stara nazwa (która jest coraz rzadziej spotykana) również wywodzi się od puszystego, zwierzęcego ogona – kity.
Tekst: Redakcja ZielonyOgródek.pl, zdjęcia: Flower Council Holland