Jaskier azjatycki (Ranunculus asiaticus) to bylina cebulowa uprawiana w klimacie umiarkowanym jako roślina jednoroczna, należąca do rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). W naturze występuje m.in. na pustynnych obszarach wokół basenu morza Śródziemnego czy w południowo-wschodniej Europie.
Jaskier azjatycki ta osiąga wysokość 20-30 cm i ma wzniesiony pokrój. Charakterystyczne, pierzastozłożone liście jaskrów są jasno-zielone.
Kwitnie przeważnie od maja do czerwca (gdy jest uprawiany w pomieszczeniu może zakwitać nawet w lutym). Kwiaty o barwie białej, żółtej, pomarańczowej, różowej i czerwonej są pojedyncze lub pełne i osiągają średnicę od 5 do 8 cm.
Wytwarza bulwiaste korzenie, które mogą przetrwać zimę, jedynie w pomieszczeniu.
Wymagania i uprawa
Roślina jest łatwa w uprawie, należy jednak zapewnić jej dużo słońca i dobre warunki wodne. Jaskier dobrze rośnie na podłożu wilgotnym lub lekko wilgotnym, dlatego wymaga regularnego podlewania. Ziemia powinna być przepuszczalna o dość wysokiej zawartości składników pokarmowych.
Wysiew nasion najlepiej przeprowadzić jesienią w pomieszczeniu, zaś rośliny sadzi się do gruntu na głębokość ok. 10 cm późną wiosną (są nieodporne na mróz). Później warto usuwać przekwitłe kwiaty, aby przedłużyć kwitnienie.
Bulwy jaskrów azjatyckich można wykopywać na zimę i przechowywać do następnego roku, choć nie jest to częsta praktyka.
Roślina czasem może być atakowana przez mączniaka prawdziwego.
Zastosowanie
Jaskier azjatycki stworzy piękne, niskie rabaty w ogrodzie lub nada kolorów na balkonie i tarasie. Dobrze komponuje się z roślinami cebulowymi.
Nadaje się również do uprawy w pomieszczeniach, wtedy można cieszyć się nią przez wiele lat.
Ciekawostki
Roślina jest czasem nazywana jaskrem perskim (z ang. Persian buttercup) co wywodzi się z miejsca pochodzenia – południowo-zachodniej Azji.
Zdjęcia: LMoonlight, Alicja, Chiemsee2, barbara baldocchi/Pixabay, SuperJew/CC BY-SA 3.0/Wikimedia Commons, 4028mdk09/CC BY-SA 3.0/Wikimedia Commons