Gajowiec żółty (Galeobdolon luteum) należy do rodziny jasnotowatych (Lamiaceae). W Polsce można ją spotkać w stanie dzikim – w lasach, na polanach, rumowiskach i zaroślach. To bylina osiągająca 30-50cm wysokości. Posiada sercowate liście o ząbkowanych brzegach, często ze srebrzystymi przebarwieniami. Kwiaty są żółte, grzbieciste, wargowe. Wyrastają w kątach liści. Są zapylane jedynie przez duże gatunki trzmieli. Kwitnie od kwietnia do czerwca.

Wymagania i uprawa

Bylinę powinno sadzić się na stanowiskach półcienistych i zacienionych. Preferuje gleby żyzne, próchnicze, umiarkowanie wilgotne. To gatunek mrozoodporny. Można go sadzić jesienią lub wiosną. Zwykle na 1m² sadzi się ok. 10 roślin. Nasiona sieje się wczesną wiosną wprost do gruntu. Gajowiec jest ekspansywny i może zagłuszać inne rośliny. W czasie susz wymaga podlewania. Nawożenie zwykle nie jest konieczne.

Zastosowanie

Gajowiec żółty szczególnie dobrze prezentuje się w ogrodach naturalistycznych i leśnych. Można wykorzystać go do tworzenia cienistych rabat lub obsadzania terenu pomiędzy drzewami i krzewami. Jest także dobrą średnio wysoką rośliną okrywową. Kwiaty i liście są wykorzystywane w ziołolecznictwie.

zdjęcia: Hans Braxmeier - Pixabay

Wszystkie zdjęcia tej rośliny
Gajowiec żółty
Gajowiec żółty