Mandarynka, cytryna, limonka, pomarańcza, kumkwat i grejpfrut – każde drzewko cytrusowe wygląda trochę inaczej, ale wszystkie mają mocny pień zwieńczony zieloną koroną. Wszystkie też wypuszczają mnóstwo kwiatów, które dodadzą egzotyki balonowi lub tarasowi. W naszych warunkach są klasycznymi roślinami do uprawy w donicach lub innych pojemnikach.
Większość roślin cytrusowych pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej. Rzymianie sadzili je w swoich ogrodach w 200 roku n.e., a pierwsze drzewka zadomowiły się w Europie Zachodniej około 1200 r.
Początkowo rośliny chroniono przed mrozem w szopach, rozpalając przy nich ogień. Później budowano oranżerie, w których drzewka pomarańczowe spędzały zimę. Dzisiaj z powodzeniem można uprawiać je nawet na parapecie i balkonie, ale z uwagi na ich południowe pochodzenie, zimę muszą spędzić we wnętrzach.
Najpopularniejsze cytrusy do samodzielnej uprawy
Drzewka cytrusowe wprowadzają wakacyjny klimat nie tylko w ogrodzie czy na tarasie, ale także jeśli uprawiasz je w domu. Można je kupić w różnych rozmiarach: od naprawdę małej, jak roślina doniczkowa na parapet, po niewielkie drzewko z pomarańczowymi owocami.
Wśród drzewek cytrusowych znajdziemy m.in. cytrynę (Citrus limon), mandarynkę (Citrus reticulata), pomarańczę (Citrus sinensis) i gatunki należące do rodzaju kumkwat (Fortunella), np. Fortunella japonica (małe, okrągłe owoce) i Fortunella margarita (owalne pomarańczowe owoce).
Znajdziemy tu także minipomarańczę – kalamondynę (Citrofortunella microcarpa). To wiecznie zielone drzewko, które białe kwiaty pachną przyjemnie i przypominając zapach jaśminu. Pąki, kwiaty i owoce często pojawiają się jednocześnie (łaciński człon microcarpa oznacza, że roślina ta rodzi małe owoce).
Uprawa drzewek cytrusowych
Poniżej kilka podstawowych zasad dotyczących uprawy drzewek cytrusowych na podstawie kalamondyny.
- Wymagania
Kalamondyna preferuje miejsca jasne i słoneczne oraz umiarkowane podlewanie. Potrzebuje też regularnego nawożenia. Lubi lekko kwaśne podłoże, warto więc wymieszać podłoże uniwersalne z torfem. Możesz samodzielnie zapylić kwiaty palcami lub używając pędzelka, by zwiększyć prawdopodobieństwa otrzymania owoców. Dojrzewanie owoców trwa rok.
- Latem na zewnątrz, zimą wewnątrz
Kalamodyna może stać na zewnątrz (wystawiona do ogrodu, na taras lub balkon) w pełnym słońcu od marca do września. Sprawdzaj jednak prognozy nocnych temperatur – roślina źle reaguje na przymrozki.
Zanim wystawisz ją "pod chmurkę", stopniowo ją aklimatyzuj: przez pierwsze tygodnie wystawiaj na kilka godzin na słońce (brak zahartowania spowoduje poparzenie liści!). Zanim nastaną jesienne przymrozki, przenieś ją pod dach (pokój dzienny, szklarnia lub oranżeria), gdzie przeczeka zimę.
- Przycinanie
Można ją prowadzić jako drzewko lub krzew. Najlepiej przyciąć ją wiosną, by zdrowo i bujnie rosła. Po przycięciu roślina wypuści nowe pędy, ale trochę potrwa, zanim pojawią się na niej ponownie kwiaty i owoce. W związku z tym, przycięcie powinno się ograniczać do zachowania pokroju drzewka lub usunięcia nieprawidłowo rosnących pędów.
Przytnij boczne pędy, jeśli prowadzisz roślinę jako drzewko, by odsłonić jej ładny pień.
Tekst i zdjęcia: Flower Council Holland, Funnyhowflowersdothat.co.uk