Czy można dokarmiać wiewiórki zimą? Nieoczywiste zależności i zaskakująca dieta mogą stanowić problem

Czy wiewiórki cierpią zimą? Prawda o ich zimowych wyzwaniach

Zima to dla wiewiórek czas pełen wyzwań, który wymaga od nich szczególnej zręczności i przystosowania. Choć te małe gryzonie są dobrze przystosowane do życia w chłodnych warunkach, nie oznacza to, że są całkowicie wolne od trudności. Wiewiórki nie hibernują, co oznacza, że muszą aktywnie szukać pożywienia przez całą zimę. Ich głównym wyzwaniem jest znalezienie wystarczającej ilości jedzenia, aby utrzymać energię i ciepło ciała. Zgromadzone zapasy, takie jak orzechy i żołędzie, są kluczowe, ale nie zawsze wystarczające, szczególnie w długie i mroźne zimy.

Dodatkowo, wiewiórki często muszą zmagać się z konkurencją o pożywienie z innymi zwierzętami, a także z zagrożeniami ze strony drapieżników. Warunki pogodowe, takie jak głęboki śnieg i lód, mogą utrudniać dostęp do ich naturalnych źródeł pożywienia, zmuszając je do poszukiwania alternatywnych źródeł, takich jak karmniki dla ptaków czy resztki w pobliżu ludzkich siedzib. Mimo tych trudności, wiewiórki wykazują niezwykłą odporność i zdolność do adaptacji.

Czy należy i kiedy dokarmiać wiewiórki?

Dokarmianie wiewiórek zimą jest tematem dyskusyjnym. Podczas łagodnej zimy jest to zupełnie zbędne, ale w okresach silnych mrozów, gdy ziemia jest zamarznięta, wiewiórki mogą mieć trudności z dostępem do swoich zapasów. W takich przypadkach, ludzka interwencja poprzez dokarmianie może być cennym wsparciem, pomagającym im przetrwać.

Dokarmianie powinno być przemyślane i odpowiedzialne, dostarczając wiewiórkom zdrowego i bezpiecznego pożywienia, które wspiera ich naturalną dietę, a nie zakłóca jej równowagę.

Szczególnie niekorzystne dla tych zwierząt są silne mrozy występujące w okresie między lutym a marcem – na przełomie zimy i wiosny, gdy naturalne zapasy wiewiórek w naturalny sposób zaczynają się kończyć.

Fot. Michael Conrad / AdobeStock

Co jedzą wiewiórki, gdy śnieg pokrywa ziemię? Zaskakujące fakty o ich diecie

Wiewiórki to gryzonie o wszechstronnej diecie, która zimą staje się jeszcze bardziej zróżnicowana. W okresie jesiennym te zwierzęta aktywnie zbierają zapasy na zimę, wśród których znajdują się orzechy, żołędzie, a także grzyby – cenne źródła niezbędnych minerałów takich jak magnez, wapń i potas. W zimowych miesiącach, kiedy dostęp do pożywienia jest ograniczony, wiewiórki mogą zwracać się ku korze drzew, kwiatom, pąkom oraz korzeniom roślin. Nie unikają także pokarmu pochodzenia zwierzęcego, w tym owadów, larw, a nawet jaj i piskląt!

Czym karmić wiewiórki w mroźne dni? Najlepsze przysmaki dla małych gryzoni

Jeśli decydujemy się na dokarmianie wiewiórek, powinniśmy pamiętać o kilku zasadach. Podawane pokarmy powinny być świeże i naturalne, bez dodatku soli czy cukru. Idealne są:

• orzechy i nasiona – takie jak żołędzie, kasztany, orzechy laskowe, włoskie czy też nasiona słonecznika i inne;
• owoce świeże jak i suszone – jabłka, gruszki, winogrona / rodzynki;
• warzywa – marchewka i ogórki.
  
  

Czy można zrobić karmnik dla wiewiórek?

Istnieją specjalne karmniki przeznaczone dla wiewiórek. Są one zaprojektowane tak, aby dostosować się do potrzeb i zachowań tych zwierząt. Karmniki dla wiewiórek często mają formę małych domków z otworem, przez który wiewiórka może wejść, aby dostać się do pokarmu. Często są wyposażone w platformę lub półkę, na której wiewiórka może usiąść i jeść. Umieszcza się je na ok. 3 metrach nad ziemią.

Umieszczanie karmników dla wiewiórek w ogrodzie może bardzo pomocne dla tych zwierząt, zwłaszcza jeśli żyjemy w regionie, gdzie mrozy potrafią być silne i utrzymywać się przez długi czas, a także w takich miejscach, gdzie naturalne źródła pożywienia w niedługim czasie uległy bardzo nagłemu zmniejszeniu (urbanizacja).

Ważne jest jednak, aby umieścić karmnik w miejscu bezpiecznym dla wiewiórek, z dala od drapieżników, takich jak koty, i regularnie go czyścić, aby zapobiegać rozprzestrzenianiu się chorób.

Pamiętaj, że chociaż wiewiórki to słodko wyglądające małe zwierzątka, lepiej się do nich nie zbliżać, ponieważ mogą być nosicielami wirusa wścieklizny.

Tekst: ZO, zdjęcie tytułowe: Leka / AdobeStock