Ciecierzyca to roślina jednoroczna, osiągająca zwykle wysokość 50-80 cm, należąca do rodziny bobowatych (Fabaceae). Ciecierzyca jest trzecią w kategorii najpowszechniej uprawianych roślin strączkowych po groszku i fasoli. Największe plantacje znajdują się w Indiach, które produkują 80% warzyw w skali światowej.
Roślina wytwarza sztywną, kanciastą łodygę i nieparzysto-pierzaste liście. Kwiaty ma niepozorne, barwy fioletowej lub białej, wyrastające w kątach liści. Owocem jest strąk o żółtych, czerwonawych lub brunatnych nasionach.
W chłodniejszych rejonach klimatycznych, również w Polsce, ciecierzyca uprawiana jest głównie pod osłonami. Nasiona należy wysiać do pojemników wypełnionych wilgotną ziemią kompostową. Rośliny można późną wiosną zahartować i przenieść na zewnątrz, ale w tunelach foliowych lub szklarniach dają większy plon.
Ciecierzyca preferuje dobre jakościowo, kompostowe gleby, dlatego bardzo często przed założeniem uprawy podłoże wzbogaca się materią organiczną. Do najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych należy regularne odchwaszczanie i ochrona przed chorobami oraz szkodnikami. Zbiór nasion następuje po 4 do 6 miesiącach od siewu. Należy go przeprowadzać po założeniu rękawic, gdyż cała roślina pokryta jest włoskami drażniącymi skórę.
Nasiona ciecierzycy zawierają znaczną ilość witamin z grupy B, białka, błonnik i sole mineralne (potas, fosfor, żelazo). Spożywa się je na surowo lub po suszeni, sporządza z nasion mąkę lub używa jako substytutu kawy. Jest również często wykorzystywana jako roślina pastewna.
Polecane odmiany:
- Desai - o pomarszczonych ziarnach;
- Annegeri - łatwa w uprawie, dająca obfite plony.