Zamiokulkas zamiolistny (Zamioculcas zamiifolia) to jedyny gatunek rośliny z rodzaju zamiokulkas (tzw. rodzaj monotypowy) i należy do rodziny obrazkowatych (Araceae). W naturze występuje w Tanzanii oraz na wyspie Zanzibar. Jest obecnie jedną z ulubionych i najpopularniejszych roślin doniczkowych uprawianych w naszych domach.
Wygląd zamiokulkasa
Zamiokulkas to duży, długowieczny sukulent dorastający od 30 do nawet 150 cm. Ma wzniesiony, krzaczkowaty pokrój z tendencją do "rozkładania się" na boki. Liście są eliptyczne lub jajowate, grube, błyszczące, z lekko zaostrzonym wierzchołkiem. Mają bardzo krótkie ogonki i są ułożone naprzemianlegle na mięsistych okrągłych w przekroju pędach, zgrubiałych na dole i zwężających się u góry.
Kolbowe kwiatostany rośliny są bardzo charakterystyczne ale nie stanowią elementu ozdobnego i rzadko pojawiają się w uprawie doniczkowej. Otoczone zieloną pochwą tworzą się tuż przy poziomie gruntu. Pochwa pozostaje na roślinie i w późniejszym okresie chroni owocostany złożone z jasnych (białych) jagód.
Roślina wytwarza mięsiste, jasne, bardzo grube kłącza.
Wymagania i uprawa zamiokulkasa
Zamiokulkas ma niewielkie wymagania, charakteryzuje się dużą wytrzymałością na niekorzystne warunki. W naturze rośliny te rosną na suchych i kamienistych terenach w cieniu wyższych roślin. Dobrze znosi stanowisko zacienienie oraz rzadkie podlewanie, choć woli półcień i umiarkowanie wilgotną ziemię.
Rośliny najlepiej się czują gdy są systematycznie przesadzane – młode (2-3 letnie) przesadzamy co roku, starsze co 3 lata.
Zamiokulkasy możemy rozmnażać przez podział kłączy lub przez sadzonki liściowe najlepiej wiosną.
Pielęgnacja zamiokulkasa
Roślina ma małe wymagania wodne i pokarmowe. Możemy ją nawozić nawozem do roślin zielonych raz w miesiącu (od kwietnia do września), a podlewać wtedy, gdy ziemia w donice całkowicie przeschnie.
Po przesadzaniu może się zdarzyć, że zamiokulkas będzie potrzebował czasowego podparcia.
Szkodniki i choroby zamiokulkasa
Zamiokulkas to roślina bardzo odporna i nie atakują jej typowe szkodniki. Roślinie mogą doskwierać właściwie jedynie szkodniki glebowe, takie jak nicienie i ziemiórki.
Przy przelaniu rośliny, może ona zostać porażona przez fytoftorozę lub zgniliznę korzeni wywoływane przez grzyby. Należy wtedy przesadzić zamiokulkasa w świeże podłoże usuwając jednocześnie uszkodzone części rośliny.
Zastosowanie zamiokulkasa
Zamiokulkas często bywa nazywany żelazną rośliną, gdyż znosi wiele popełnianych przez nas błędów uprawowych. Zamiokulkas jest też idealnym kwiatem do biur i dla ludzi nie mających czasu na bardziej wymagające kwiaty. Powinien stać w pomieszczeniach niezbyt nasłonecznionych, najlepiej niedaleko okien wychodzących na zachód – roślina nie lubi bezpośredniego słońca i zbyt dużej wilgotności.
Zwykle ustawia się go oddzielnie od innych roślin, gdyż ma mniejsze, odmienne od nich wymagania oraz potrafi osiągnąć spore rozmiary.
Ciekawostki o zamiokulkasie
Nazwa rodzajowa Zamioculcas pochodzi od łacińskiej nazwy Zamia (rodzaj paproci), oraz od arabskiego golgas – oznaczającego bulwę. Jako roślina domowa, zamiokulkas został rozpowszechniony dopiero w 1996, ale europejskim botanikom był już znany w pierwszej połowie XIX wieku.
Zamiokulkas jest bardzo popularny i ma charakterystyczny wygląd, dlatego doczekał się wielu potocznych nazw, szczególnie w języku angielskim, np. "ZZ Plant", "Eternity Plant", "Fat Boy" lub "Zanzibar Gem".
Gdzie kupić zamiokulkasa?
Zamiokulkas to popularna i często spotykana roślina, którą sprzedawcy oferują w różnych rozmiarach – jeśli chcemy ją kupić przez Internet zawsze sprawdźmy, jak dużą roślinę zamawiamy. Ciekawe odmiany zamiokulkasa znajdziemy głównie w sklepach internetowych, np.:
Tekst: Katarzyna Jeziorska, zdjęcia: flowercouncil.co.uk; Severin Candrian / Unsplash