Medinilla wspaniała

Dekoracyjność: kwiatostany, ulistnienie

Gleba: torfowa, żyzna

Kolor kwiatów: różowe

Kwiatostan: baldachogrono

Pokrój: luźny, wzniesiony

Wysokość: 70-90 cm (w donicy)

Spis treści

Opis rośliny Wymagania i uprawa Zastosowanie Wybrane odmiany

Medinilla wspaniała (Medinilla magnifica) to okazały krzew z rodziny zaczerniowatych (Melastomataceae). Pochodzi z południowo-wschodniej Azji (Filipiny), gdzie jest epifitem, porastającym zagłębienia w koronach drzew, ale jest też powszechnie uprawiany w wielu innych krajach świata jako atrakcyjna roślina doniczkowa.

W naturze medinilla może dorastać do ok. 2 m wys., jednak w uprawie rzadko przekracza ok. 70-90 cm wys. Roślina tworzy rozgałęzione, rozłożyste, przewieszające się łukowato na zewnątrz, czterokanciaste, oskrzydlone pędy, pokryte naprzeciwległymi parami bardzo dużych, siedzących, skórzastych, ciemnozielonych, owalnych liści z wyraźnie zaznaczonym na blaszce jaśniejszym unerwieniem.

Medinilla może zakwitać w różnym czasie od bardzo wczesnej wiosny do końca lata. Tworzy małe, różowe lub fioletoworóżowe kwiaty, zebrane na szczytach pędów w bardzo efektowne, oryginalne, okazałe baldachogona, ozdobione dużymi, szerokimi, zwykle różowymi, przypominającymi płatki podsadkami. Kwiatostany osadzone są na długich, walcowatych, grubych, nagich, elastycznych ogonkach i przewieszają się do dołu. W trakcie zawiązywania kwiatów rośliny nie wolno przestawiać, gdyż może zrzucić wszystkie pąki.

Wymagania i uprawa

Medinilla to trudna w uprawie i wymagająca roślina egzotyczna. Oczekuje bardzo jasnego, ale osłoniętego przed bezpośrednim słońcem stanowiska i próchniczej, torfowej, żyznej, przepuszczalnej, ale stale lekko wilgotnej ziemi, najlepiej o kwaśnym odczynie pH (np. podłoże do paproci).

Musi mieć też wysoką wilgotność powietrza, a ponieważ nie lubi moczenia liści, należy ustawić w jej pobliżu nawilżacz powietrza lub umieścić pojemnik z wilgotnymi kulkami keramzytu. Medinilla to roślina ciepłolubna, dlatego w okresie wegetacyjnym oczekuje wysokich temperatur (ok. 22-30°C), jednak zimą potrzebuje okresu spoczynku w chłodzie (temp. ok. 15-16°) i widnym pomieszczeniu, co jest warunkiem jej prawidłowego rozwoju i zawiązywania paków kwiatowych. W czasie spoczynku rośliny nie należy nawozić, a jej podlewanie trzeba ograniczyć do minimum (podłoże nie może jednak całkiem wyschnąć).

Medinillę można rozmnażać przez wysiew nasion lub za pomocą sadzonek pędowych, ale w warunkach amatorskich jest to bardzo trudne.

Zastosowanie

Medinilla wspaniale prezentuje się w dużych, ceramicznych donicach, ustawionych na kwietniku lub komodzie, ale może być też uprawiana w wiszących koszach, podobnie jak inne epifity. Może być wspaniałą, egzotyczną ozdobą dużego salonu lub holu, ale jeszcze lepiej wygląda w oknie kwiatowym lub ogrzewanej zimą oranżerii, gdzie panują warunki bardziej odpowiadające jej potrzebom.