Dyptam jesionolistny (Dictamnus albus) do bylina należąca do rodziny rutowatych (Rutaceae). Bardzo często nazywana jest krzewem Mojżesza. Można ją spotkać w środowisku naturalnym w Polsce, ale jest bardzo rzadka (spotykana jedynie na Małopolsce w okolicach Pińczowa i niedaleko Wocławka) i objęto ją ścisłą ochroną gatunkową.
To długowieczna, wysoka (80-120 cm) roślina o pokroju wzniesionym i krzaczastym, tworząca kępy. Wytwarza grube łodygi kwiatostanowe pokryte czarnymi gruczołkami. Ma ciemnozielone, pierzaste liście (w 3-5 parach) dorastające do 8 cm długości i atrakcyjne kwiatostany-grona.
Kwiaty dyptamu są średnio-duże – do 5 cm średnicy i występują w kolorach białym lub różowym. Roślina kwitnie od czerwca do lipca. Jej owocem jest torebka zawierająca czarne nasiona.
U dyptamu zachodzi zjawisko heliotoksyczności, co oznacza, że roślina może poparzyć skórę pod wpływem słońca, dlatego powinniśmy unikać dotykania jej w słoneczne dni.
Wymagania i uprawa
Bylina lubi lekko zasadowe, piaszczysto-żwirowe, przepuszczalne podłoża – suche lub umiarkowanie wilgotne o średniej zasobności. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych. Nie lubi przesadzania.
Późną jesienią zaschnięte pędy należy przyciąć. Łatwo rozmnaża się z nasion.
Zastosowanie
W ogrodzie dyptam najczęściej wykorzystywany jest przy tworzeniu bylinowych i mieszanych rabat. Znakomicie pasuje do ogrodów wiejskich i naturalistycznych.
Dyptam jesionolistny jest rośliną trującą ale też leczniczą. W upalne dni olejki dyptamu można zapalić, nie czyniąc roślinie krzywdy. Powstanie chwilowy, błękitny płomień. Zapewne z tego powodu bylinę nazywano "gorejącym krzewem" lub "krzewem Mojżesza".
Interesujące odmiany
- 'Purpureus' – kwiaty ciemno-różowe lub purpurowe
- 'Ruber' – kwiaty różowo-purpurowe
- 'Albiflorus' – kwiaty zupełnie białe
Tekst i zdjęcia: Katarzyna Jeziorska
Kwiaty cebulowe 
Jesienne kwiaty 
Ogród ozdobny 
Rośliny doniczkowe 
Owoce 
Warzywa 
Zioła 
Łąka kwietna 
Roślina tygodnia 
