Złotokap Waterera 'Vossii'

Opis rośliny

Złotokap Waterera (Laburnum ×watereri) jest mieszańcem popularnego złotokapu pospolitego (L. anagyroides) i rzadszego złotokapu alpejskiego (L. alpinum). Został znaleziony w Holandii w 1875 roku przez C. de Vosa. Jest krzewem o dekoracyjnym pokroju i wyprostowanej koronie. Może być prowadzony w formie piennej, bowiem dobrze znosi też cięcie i formowanie. Dorasta do 5 m wysokości i 3 m szerokości.

Największą ozdobą krzewu są żółte, motylkowe, miododajne kwiaty podobne do kwiatów glicynii lub łubinu. Mają 2,5 cm długości i zebrane są po kilkadziesiąt w długie, 50-centymetrowe, zwisające kwiatostany w formie gron.

Pojawiają się na przełomie maja i czerwca i obficie pokrywając całą roślinę. Utrzymują się przez miesiąc. W słoneczne dni delikatnie i przyjemnie pachną.

Natychmiast po kwitnieniu zaczynają się rozwijać owocostany w formie strąków długości ok. 8 cm. W jednym gronie mogą występować jednocześnie i kwiaty, i strąki. Strąki pełną dojrzałość osiągają w październiku i pozostają ozdobą krzewu aż do wiosny.

Dobrym tłem dla kwiatów są też dekoracyjne ciemnozielone, złożone, trójlistkowe liście osadzone na długich ogonkach. Przypominają powiększoną wersję liści koniczyny. Listki mają 5-8 cm długości i są całobrzegie, w młodości szaro owłosione. Pień i dolne części rośliny pozostają bezlistne.

Z nasion złotokapu pospolitego pozyskuje się cytyzynę, toksyczny alkaloid wykorzystywany m.in. w leczeniu głodu nikotynowego (jest w środkach dostępnych w aptekach).

Trucizna występuje również we wszystkich częściach złotokapu Weterera i jest niebezpieczna dla zdrowia. Z twardego drewna złotokapów wykonuje się instrumenty muzyczne.

Fot. Grzegorz Falkowski (ZSzP)

Wymagania i uprawa

Złotokap potrzebuje stanowisk słonecznych, ciepłych, osłoniętych od wiatru. Krzewy najlepiej rosną na glebach świeżych, żyznych, umiarkowanie wilgotnych i przepuszczalnych, o odczynie lekko zasadowym lub obojętnym, choć dobrze sobie radzą także na glebie kwaśnej. Rośliny wykazują znaczną odporność na suszę, zanieczyszczenie powietrza oraz choroby i szkodniki.

Złotokap Weterera jest umiarkowanie odporny na mróz (strefa 6a). W chłodniejszych rejonach kraju, zwłaszcza na wschodzie, młode rośliny należy starannie okrywać na zimę. W surowe zimy przemarzać mogą również pędy starszych okazów. W centrum i na zachodzie kraju złotokapy zimują dobrze. Ponieważ większość roślin jest szczepiona na podkładce, należy systematycznie usuwać dzikie pędy.

Gdzie posadzić?

Podczas kwitnienia złotokap 'Vossii' wzbudza powszechny zachwyt, dlatego powinien być sadzony pojedynczo w wyeksponowanych miejscach ogrodów przydomowych i w zieleni publicznej.

Opracowanie: Związek Szkółkarzy Polskich,  zdjęcie tytułowe: Grzegorz Falkowski (ZSzP) Więcej o roślinach i ich producentach znajdziesz na e-katalogroslin.pl