Poza kwiatami złotokap pospolity wyróżnia się przede wszystkim trójlistkowymi liśćmi, które kształtem przypominają koniczynę, są jednak znacznie większe. Owoce złotokapów, jak u innych przedstawicieli rodziny bobowatych, mają postać strąków z nasionami.

Krzew ten najlepiej rośnie na świeżej, żyznej, niezbyt suchej glebie o dużej zawartości wapnia, ale może też rosnąć na gorszym podłożu. Na dobrze nasłonecznionych stanowiskach zakwita bardzo obficie. Jest wytrzymały na mrozy, jednak w czasie bardzo surowych zim może ucierpieć. Większe rozmiary osiąga tylko w łagodniejszym klimacie.

Nie znosi silnego cięcia. Wystarczy wycinać uszkodzone lub stare pędy tuż po przekwitnięciu i przeprowadzać cięcie formujące, jeśli roślina ma mieć postać zwartego krzewu.

W naszych warunkach złotokap pospolity to cenny krzew parkowy i do przydomowych ogrodów. Sadzić należy go pojedynczo lub w niewielkich grupach, najlepiej w dobrze eksponowanych miejscach. Można nim obsadzać także podpory, wówczas należy przywiązywać do nich młode pędy naginając je do kształtu podpory. Można w ten sposób tworzyć zadaszenia nad bramkami, a nawet zacienione aleje.

Z krzewem tym należy obchodzić się ostrożnie, ponieważ wszystkie jego części są bardzo trujące dla ludzi. Niektóre źródła podają nawet, że złotokap pospolity jest najbardziej trującą rośliną uprawianą w Polsce.