Winobluszcz pięciolistkowy 'Troki'

Winobluszcz pięciolistkowy (Parthenocissus quinquefolia) sprowadzony został do Europy z Ameryki Północnej na początku XVII wieku. Polska odmian ‘Troki’ wyselekcjonowana na Litwie przez Szczepana Marczyńskiego charakteryzuje się wyjątkowo dużymi, bardzo ładnymi liśćmi.

Rocznie przyrasta o 1-2 metry, dorastając maksymalnie do 10-20 metrów wysokości. Niezwykłą łatwość wspinania roślina zawdzięcza wąsom czepnym zaopatrzonym na końcach w 5-12 przylg, które przywierają do różnego rodzaju chropowatych powierzchni. Główną ozdobą dzikiego wina są duże liście zbudowane zwykle z pięciu listków osadzonych na długim ogonku.

U odmiany 'Troki' poszczególne listki są szersze i płycej ząbkowane niż u gatunku. Blaszki liściowe są ciemnozielone i błyszczące, jesienią purpurowe. Ukryte pod liśćmi niepozorne kwiaty rozwijają się w czerwcu. Fioletowe, kuliste owoce mają średnicę około 0,5 centymetra i są omszone białawym, woskowym nalotem.

Owoce są osadzone na dekoracyjnych, czerwonych szypułkach, niezbyt widocznych wśród liści, ale po pierwszych przymrozkach, gdy liście opadną, ukazują się w pełnej krasie i zdobią nagie pędy aż do grudnia. W okresie zimy owoce stanowią przysmak kosów, kwiczołów i jemiołuszek.

Uprawa i wymagania

Winobluszcz pięciolistkowy nie ma specjalnych wymagań uprawowych, dobrze rośnie na znakomitej większości gleb, znosi suszę, zacienienie, jest w pełni odporny na mróz. Rośliny sadzone na wystawie południowej obficiej owocują i bardziej intensywnie wybarwiają się jesienią. Pnącze jest zdrowe, charakteryzuje się dużym wigorem. Rośliny należy sadzić co najmniej 30 cm od murów lub ścian. Jeśli rolę podpory mają stanowić drzewa lub wysokie krzewy, winobluszcz należy sadzić około 1 metra od ich podstawy.

Gdzie posadzić?

To znakomite pnącze polecane do uprawy w ogrodach przydomowych oraz zieleni miejskiej. Świetnie nadaje się do maskowania brzydkich ścian budynków gospodarczych, wiat śmietnikowych, wielopoziomowych garaży, murów, ogrodzeń, altan, płotów, ekranów dźwiękochłonnych. Ciekawie prezentują się egzemplarze sadzone u podnóża słupów, latarń, pni drzew z wysoko osadzoną koroną lub przy specjalnie stworzonych dla pnączy konstrukcjach typu pergola czy bramka. W miejscach trudno dostępnych dzikie wino można z powodzeniem uprawiać jako roślinę okrywową.

Opracowanie: Związek Szkółkarzy Polskich,  zdjęcie tytułowe: Grzegorz Falkowski (ZSzP) Więcej o roślinach i ich producentach znajdziesz na e-katalogroslin.pl