Właściwe ułożenie nawierzchni jest nie mniej ważne niż wybór odpowiedniego materiału, dlatego usługę najlepiej zlecić wyspecjalizowanej firmie, która dysponuje odpowiednim sprzętem. Z pomocy fachowca warto skorzystać, jeśli powierzchnia do utwardzenia jest duża lub zaplanowano na niej skomplikowane wzory z kilku kolorów i rodzajów kostki. Wykonanie takiej nawierzchni – zwłaszcza na podjeździe – wymaga doświadczenia, a grunt rodzimy i podkład – idealnego ustabilizowania zagęszczarką mechaniczną.
Ścieżki ogrodowe można ułożyć samemu, gdyż praca ta nie wymaga użycia ciężkiego sprzętu, a drobnowymiarowe elementy nietrudno udźwignąć, ale podłoże także trzeba będzie zagęszczać mechanicznie. Sposób układania kostki kamiennej jest niemal identyczny jak betonowej, w obu przypadkach trzeba zabezpieczyć granice obrzeżami.
Głównym sprawcą niszczenia ścieżek i podjazdów jest woda deszczowa, która z czasem wypłukuje warstwy podbudowy i wskutek tego, zwykle w miejscach silniej obciążonych, dochodzi do destabilizacji konstrukcji nawierzchni. Pod wpływem obciążeń warstwy podbudowy mieszają się ze sobą, a także z gruntem rodzimym. Trwałość nawierzchni można zwiększyć przez zastosowanie geowłókniny – mrozoodpornego materiału, odpornego na wilgoć i rozrywanie. Geowłóknina oddziela warstwy – nośną i drenażową, dzięki czemu stabilizuje ścieżki z kostki betonowej, kamiennej, a nawet z bruku drewnianego (drenujące i filtracyjne cechy geowłókniny przedłużą też żywotność samego drewna, wspomagając odprowadzanie wody do głębiej położonych warstw). Geowłókninę kupuje się w rolkach szerokości od 0,5 do 2,5 m i długości od 12,5 do 50 m. |
Jak wykonać nawierzchnię z kostki:
- Prace przygotowawcze. Po wyznaczeniu obrysu nawierzchni usuwa się zeń wierzchnią warstwę ziemi.
- Wykop. Im większe są przewidywane obciążenia, tym głębszy wykop należy wykonać (w przypadku ścieżek głębokość wykopu wynosi 15–25 cm, a w przypadku podjazdu – 25–40 cm).
- Uformowanie dna wykopu. Dno wykopu formuje się tak, by nadać mu spadek w zaplanowanym kierunku. Uformowane dno należy wyrównać, a potem ubić grunt zagęszczarką.
- Podbudowa. Na tak wyrównanym dnie wykopu układa się warstwy podbudowy, każdą dokładnie zagęszczając. Jeśli potrzebne są obrzeża czy krawężniki, na tym etapie prac osadza się je w podkładzie z chudego betonu. Na dnie rozkłada się geowłókninę, a na niej – warstwę nośną z grubego kruszywa lub tłucznia (grubość warstwy: ścieżki – 10–20 cm, podjazd – 20–30 cm), którą należy ustabilizować zagęszczarką.
- Podsypka. Używa się na nią piasku lub piasku stabilizowanego cementem (grubość warstwy: ścieżki – ok. 5 cm, podjazd – 5–10 cm).
- Układanie kostki. Po wyrównaniu i mechanicznym utwardzeniu podsypki, układa się kostkę, dobijając każdą gumowym młotkiem. Układanie kostki najlepiej rozpocząć od brzegu nawierzchni ku środkowi, aby nie niszczyć przygotowanego podłoża.
- Wypełnienie szczelin. Szczeliny pomiędzy kostkami betonowymi wypełnia się piaskiem z wodą (pozostałości piasku na wybrukowanej nawierzchni wmiata się w szczeliny), a między kostkami kamiennymi – zasypką granitową. Po wypełnieniu spoin kostkę mocno dobija się do podłoża (najlepiej wibratorem powierzchniowym z gumową stopą).
Krawędzie podjazdów i ścieżek powinno się zabezpieczać obrzeżami lub krawężnikami. Warto kupować je razem z brukiem, aby nie różniły się od niego. Obramowanie nawierzchni z kostki brukowej należy dobrać stosownie do jej planowanego obciążenia.
|
Tekst: Małgorzata Cuch, zdjęcie tytułowe: Libet