Rodochiton Rhodochiton atrosanguineus

Rodochiton (Rhodochiton atrosanguineus) należy do rodziny babkowatych (Plantaginaceae). W środowisku naturalnym występuje w Meksyku i jest wieloletnim pnączem. W Polsce uprawia się go jako roślinę jednoroczną. Zwykle jego pędy osiągają długość do 2m.

Posiada zielone sercowate liście z purpurowymi przebarwieniami. Kwiaty są osadzone na długich szypułkach. Mają oryginalny, kielichowaty kształt i fioletową barwę. Kwitnie od czerwca do września.

Wymagania i uprawa:

Pnącze zaleca się uprawiać w miejscach słonecznych, ciepłych, osłoniętych od wiatru. Toleruje także lekkie zacienienie, ale wtedy kwitnie mniej obficie. Optymalne jest piaszczysto-próchnicze podłoże, średnio zasobne w składniki pokarmowe i umiarkowanie wilgotne. Nasiona wysiewa się wczesną wiosną do skrzy umieszczonych w pomieszczeniu.

Roślinę wysadza/przenosi się na zewnątrz w drugiej połowie mają (po przymrozkach). Wymaga regularnego podlewania (dotyczy to szczególnie okazów uprawianych w pojemnikach).

Od późnej wiosny do końca lata warto stosować nawozy dla roślin kwitnących (co 1-2 tygodnie). Młodym okazom można uszczykiwać pędy - zabieg wpłynie na lepsze krzewienie. Może rosnąć luźno lub na podporach. Rodochiton nie jest mrozoodporny. Przed zimą można go przenieść do jasnego, chłodnego pomieszczenia. Zazwyczaj jednak uprawia się go przez jeden sezon.

Zastosowanie:

Rodochiton może być wykorzystywany jako dekoracja kratownic, ogrodzeń z siatki (podobnie jak groszek pachnący) oraz altan. Często jednak uprawia się go w pojemnikach jako ozdobę balkonów i tarasów.

zdjęcie: Nzfauna - Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=32561410