Cykoria endywia to roślina jednoroczna lub dwuletnia, osiągającą do 1,5 m wysokości, należąca do rodziny astrowatych (Asteraceae). Endywia znana była już w starożytnym Egipcie, gdzie uprawiano ją i spożywano jako warzywo oraz roślinę leczniczą. Do Europy trafiła dopiero w XVI wieku, początkowo jako środek na artretyzm i choroby oczu.
Roślina ma pokój wzniesiony, lekko rozłożysty. Jej łodyga zawiera sok mleczny, a na jej szczycie lub w kątach liści powstają niebieskie kwiatostany - koszyczki. Cykoria endywia tworzy dwa rodzaje liści: dolne są pierzaste i długie, górne mają jajowaty kształt.
Roślina lubi lekkie, średnio zwięzłe i łatwo schnące gleby. Preferuje miejsca słoneczne, ale dobrze rośnie również w półcieniu. Nie poleca się sadzić ją w podłożu zbyt bogatym w azot, gdyż może to prowadzić do nadmiernego wzrostu. Znosi lekkie przymrozki, ale najlepiej rozwija się w temp.: 10-20°C. Z kolei uprawiana w zbyt wysokiej temp. wytwarza liście o gorszym, gorzkim smaku.
Można ją siać jako poplon w połowie lata na zbiór jesienny. Ważnym zabiegiem pielęgnacyjnym jest systematyczne pielenie oraz bielenie przed zbiorem, które nadaje endywii delikatniejszego smaku. Warzywa na 2-3 tygodnie przed zbiorem należy zasłonić nieprzepuszczającymi światło materiałami lub pojemnikami na ok. 10 dni.
Warzywo jest bogatym źródłem soli mineralnych (m.in. żelaza i potasu), witaminy A, witamin z grupy B oraz beta-karotenu. W kuchni jest przyrządzana jako pożywniejszy substytut sałaty. Jest dobra na dolegliwości trawienne, pobudza apetyt.
Polecane odmiany:
- Salad King - odporna odmiana o postrzępionych liściach;
- Green Curled Ruffec - dobrze reaguje na bielenie, jest odporna na niskie temperatury;
- Sanda - odmianę cechuje szybki wzrost.