Ligustr jajolistny / Ligustr jajowatolistny Ligustrum ovalifolium

Ligustr jajolistny (Ligustrum ovalifolium) lub też jajowatolistny, to okazały krzew z rodziny oliwkowatych (Oleaceae). Naturalnie występuje w Japonii, ale w postaci odmian jest też uprawiany w wielu innych rejonach świata jako roślina ozdobna.

Jak wygląda ligustr jajolistny?

Ligustr jajolistny w naturze może dorastać do ok. 4-5 m wys, jednak w uprawie rzadko przekracza 2-3 m wys. Krzew tworzy liczne, wzniesione, silnie rozgałęzione pędy i posiada gęsty, szeroki pokrój. Jego liście są zimotrwałe lub półzimotrwale, gładkie, skórzaste, całobrzegie, eliptyczne, ciemnozielone z wierzchu i żółtozielone od spodu. Na pędzie układają się naprzeciwległymi parami.

Ligustr jajolistny kwitnie latem (VI/VII-VIII), rozwijając niepozorne, miododajne, obupłciowe, białe lub kremowe, rurkowe kwiaty, zakończone czterema płatkami, które stopniowo wywijają się na zewnątrz, odsłaniając dwa wysokie pręciki z pylnikami i znajdujący się pomiędzy nimi nieduży słupek. Kwiaty mają dość specyficzny zapach (przez niektórych uważany za nieprzyjemny) i zebrane są na szczytach pędów w gęste, wiechowate kwiatostany. Po przekwitnieniu przekształcają się w kuliste, czarne owoce (pestkowce), zebrane na szczytach pędów w stojące grona. Owoce są trujące dla ludzi, ale chętnie zjadane przez ptaki.

Krzew tworzy gęsty, rozbudowany system korzeniowy, złożony z licznych, rozgałęzionych korzeni.

Jakie są wymagania ligustru jajolistnego i jak go uprawiać?

Ligustr jajolistny nie jest zbyt wymagający i choć w uprawie preferuje zaciszne, słoneczne lub pólcieniste stanowiska i próchnicze, lekko wilgotne gleby, poradzi sobie też w większym cieniu i na przeciętnej, a nawet piaszczystej glebie. Zniesie też przejściową suszę i zanieczyszczone powietrze. Nie powinien być natomiast sadzony na glebach ciężkich, zimnych i mokrych, bo wtedy zimą łatwiej przemarza.

Jego mrozoodporność jest bardzo ograniczona (ok. -18 / -15°C). Z tego względu poleca się też uprawiać go w cieplejszych rejonach kraju, gdzie może nawet zachować liście na zimę (w chłodniejszym klimacie zrzuca liście).

Ligustr jajolistny może być rozmnażany przez sadzonki pędowe, a gatunek także przez nasiona.

Pielęgnacja ligustru jajolistnego

Ligustr jajolistny ze względu na swój ładny, gęsty pokrój nie wymaga systematycznego cięcia, jednak zabieg znosi bardzo dobrze, dlatego w razie potrzeby można skracać jego pędy lub silniej przycinać wiosną, jeśli jest formowany, np. na żywopłot.

Młode egzemplarze poleca się przez pierwsze lata uprawy osłaniać na zimę włókniną.

Choroby i szkodniki ligustru jajolistnego

Ligustr jajolistny nie jest podatny na choroby i szkodniki, czasami jednak mogą zaatakować go mszyce, przędziorki lub opuchlaki, a także może być porażony przez choroby grzybowe (np. antraknoza, plamistość liści).

Zastosowanie ligustru jajolistnego w ogrodzie

W ogrodzie ligustr jajolistny wykorzystywany jest często do tworzenia żywopłotów, choć najlepiej sprawdza się w tej roli w cieplejszych rejonach kraju. Jego odmiany o barwnych liściach pięknie prezentują się w kompozycjach z innymi krzewami ozdobnymi i bylinami, a także jako solitery na tle trawnika lub ogrodzenia.

Krzewy nadają się również do uprawy w dużych pojemnikach na balkonach tarasach. Ozdobne, czarne owoce stanowią piękną, zimową ozdobę krzewu i pokarm dla ptaków.

Wybrane odmiany ligustru jajolistnego

• 'Aureum' – (zdj. 1, 2, 3) liście ciemnozielone, z szeroką, nieregularną, żółtą obwódką, wys ok. 3 m
• 'Variegatum' – liście ciemnozielone, z wąską, nieregularną, żółtą obwódką, wys ok. 3 m
• 'Argenteum' – liście ciemnozielone, z wąską, nieregularną, białokremową obwódką, wys ok. 2-3 m
• 'Vicaryi' – liście żółte, starsze żółtozielone, wys ok. 2 m

Zdjęcia: JAG IMAGES, Marina, DRBURHAN, photodigitaal.nl, Sarawut, vadiml / AdobeStock

Czy w opisie są wszystkie informacje, których szukałaś/-eś? Daj znać w komentarzu!