Lak pachnący / Lak wonny Cheiranthus cheiri

Lak pachnący (Cheiranthus cheiri) inaczej lak wonny, należy do rodziny kapustowatych (Brassicaceae). Pochodzi z basenu Morza Śródziemnego. W ogrodach uprawia się go od XVI wieku.

To roślina dwuletnia, choć warto wiedzieć, że w sprzyjających warunkach mogą dożywać nawet 4 lata. Lak osiąga 30-50 cm wysokości. Posiada długie, lancetowate liście.

Lak pachnący kwitnie od kwietnia do czerwca. Kwiaty są zebrane w groniaste kwiatostany na szczytach pędów. Są drobne, czteropłatkowe i mogą występować w kolorach żółtym, pomarańczowym lub czerwonym (pączki kwiatowe są ciemniejsze, nawet fioletowe). Wydzielają intensywny zapach, od czego roślina wzięła swoją nazwę.

Wymagania i uprawa

Roślina najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych, ciepłych. Preferuje gleby żyzne, przepuszczalne, próchnicze, gliniaste, umiarkowane wilgotne, o lekko kwaśnym pH. Rośliny nie są całkowicie mrozoodporne i jeśli rosną w gruncie przed nadejściem zimy powinny być okryte (np. agrowłókniną). 

Młode okazy zaleca się podlewać (szczególnie w okresie susz). Wierzchołki pędów warto uszczykiwać dla lepszego rozkrzewienia. Laki można także nawozić 2-3 krotnie nawozami wieloskładnikowymi lub organicznymi.

Lak pachnący rozmnaża się przez wysiew nasion. Zwykle robi się to na przełomie maja i czerwca do pojemników, by wczesną wiosną kolejnego roku rośliny przesadzić do gruntu. Lak często daje samosiew.

Zastosowanie

Lak pachnący to tradycyjna roślina rabatowa od wieków uprawiana w ogrodach rustykalnych. Dobrze komponuje się z tulipanami i innymi roślinami cebulowymi kwitnącymi wiosną. Ze względu na przyjemnie pachnące kwiaty, laki warto sadzić w pobliżu ławek, placów zabaw i innych elementów wypoczynkowych. Oprócz tego często uprawia się je w pojemnikach jako ozdobę balkonów i tarasów.

Lak nadaje się na kwiat cięty i długo utrzymuje się w wazonie.

Odmiany

• 'Goldstaub' syn 'Gold Dust' – kwiaty żółte, pączki jasnobrązowe

Tekst: Redakcja ZielonyOgródek.pl, zdjęcia: Hermann Luyken/CC0/Wikimedia Commons, rosier/CC BY-SA 3.0/Wikimedia