Driakiew gwiaździsta to bylina (zwykle uprawiana jako roślina jednoroczna) dorastająca do wys. 60-70cm. Należy do rodziny szczeciowatych (Dipsacaceae). Tworzy pokrój wniesiony i czasem rozrasta się tworząc kępy.
Kwitnie od lipca do września, tworząc beżowo-zielone kwiatostany. Po przekwitnięciu kwiaty są nadal dekoracyjne i można wykorzystać je do tworzenia suchych bukietów lub pozostawić w ogrodzie.
Roślina nie jest wymagająca i można ją uprawiać w niemal każdym typie gleby. Optymalne są jednak podłoża przepuszczalne, gliniasto-piaszczyste, lekko wilgotne, bogate w wapń. Driakiew gwiaździsta preferuje słoneczne stanowiska. Roślinę w Polsce rozmnaża się głównie przez wysiew nasion (w kwietniu). Jest dość odporna na suszę, szkodniki i choroby. Podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym jest odchwaszczanie.
W ogrodzie driakiew gwiaździsta znalazła zastosowanie przy tworzeniu niewysokich rabat letnio-jesiennych. Roślina po przekwitnięciu tworzy suche, kuliste "kieliszki".
fot. Cillas