Waszyngtonia nitkowata Washingtonia filifera

Waszyngtonia nitkowata (Washingtonia filifera) to wiecznie zielona roślina z rodziny arekowatych (Arecaceae), nazywana popularnie palmą. Pochodzi z południowo-zachodnich, półpustynnych obszarów Stanów Zjednoczonych (min. Kalifornii i Arizony), ale jest też uprawiana w wielu innych rejonach świata jako ogrodowa roślina ozdobna, a w chłodniejszym klimacie jako roślina pokojowa.

Jak wygląda waszyngtonia nitkowata?

Waszyngtonia nitkowata w naturze to duża palma, która może osiągać nawet 15-20 m wysokości. W uprawie doniczkowej nadal pozostaje rośliną bardzo okazałą i rzadko przekracza 3 m wysokości. Waszyngtonia tworzy typowy dla palm, sztywny, wzniesiony, wąski w górnej części i pękaty u podstawy pień, nazywany kłodziną. Na jego szczycie rozwija bardzo duże, okrągłe w zarysie, pierzaste, wachlarzowate, zielone liście, osadzone na długich, sztywnych, grubych, pokrytych kolcami ogonkach.

Liście od połowy długości są powcinane na kształt litery V i posiadają na brzegach długie, cieknie, białe, zwisające włókna (nitki). Kiedy obumierają, zwieszają się do dołu, długo pozostając na roślinie (w naturze obumarłe, zaschnięte, zwisające liście tworzą na kłodzinie rodzaj grubej otuliny). Kiedy ostatecznie odpadną, pozostawiają po sobie na gładkim pniu charakterystyczne ślady (blizny). W uprawie obumarłe liście się usuwa, co pozwala zachować uporządkowany i elegancki pokrój palmy

Waszyngtonia nitkowata w naturze kwitnie, rozwijając drobne, jasnoróżowe lub białe kwiaty, zebrane w duże, zwisające, rozgałęzione, wiechowate kwiatostany, osadzone na długich ogonkach. Po przekwitnieniu kwiaty przekształcają się w okazałe, zwisające, groniaste owocostany, złożone z licznych, kulistych, żółtozielonych, a po dojrzeniu czarnych, mięsistych, jadalnych owoców. Rośliny uprawiane w doniczkach zakwitają jednak bardzo rzadko.

Wymagania uprawowe waszyngtonii nitkowatej

Waszyngtonia nitkowata w uprawie oczekuje bardzo jasnego, a nawet słonecznego stanowiska i próchniczego, żyznego, przepuszczalnego, lekko wilgotnego podłoża (najlepiej specjalnego podłoża dla palm). Choć pochodzi z ciepłego i suchego klimatu, uprawiana w donicach źle znosi suszę, gdyż w pojemniku ma do dyspozycji ograniczoną ilość podłoża, które szybko wysycha. Jednocześnie jest wrażliwa na zalanie.

Roślina lubi wyższą wilgotność powietrza, na co trzeba uważać szczególnie zimą.

Waszyngtonia nitkowata nie jest mrozoodporna, dlatego w naszym klimacie może być uprawiana jedynie w pojemnikach i wystawiana na zewnątrz tylko latem. Roślina w ciągu roku oczekuje zróżnicowanych temperatur, wyższych latem (ok. 22-26°C) i niższych zimą (ok. 8-12°C). W porze zimowego spoczynku, lepiej czuje się w widnych, chłodnych pomieszczeniach (np. klatka schodowa) niż w mieszkaniach, gdzie jest dla niej za ciemno i za ciepło.

Waszyngtonia nitkowata w warunkach amatorskich jest trudna do rozmnażania (nasiona wymagają spajanych warunków do kiełkowania).

Pielęgnacja waszyngtonii nitkowatej

Roślinę należy podlewać ją dopiero wtedy, gdy wierzchnia warstwa ziemi w doniczce lekko przeschnie (zimą podlewanie ogranicza się do minimum). Trzeba ją nawozić, albo metodami domowymi, albo nawozami dla palm zgodnie z instrukcjami producenta.

Redakcja poleca

0

Nawóz jesienny do tui – 8 kg | Target

1

P-Drakol, mikrobiologiczna regeneracja – 20 g

2

Pałeczki Nawozowe, do storczyków – 20 szt.

3

Mydło ogrodnicze potasowe z czosnkiem 500 ml - Himal

4

Osłonka doniczka misa Ø330 mm Roma – biała – Lamela

5

Stacja pogodowa elektroniczna – czarna

Jakie choroby i szkodniki mogą zaatakować waszyngtonię?

Waszyngtonia rzadko choruje i pada ofiarą szkodników, jest natomiast wrażliwa na zalanie, na które reaguje gniciem korzeni i podatnością na choroby grzybowe (np. rizoktoniozę palmy, plamistość liści palmy, głownia palmy). Nie lubi też suchego powietrza, które prowadzi u niej do zasychania końcówek liści.

Zastosowanie waszyngtonii nitkowatej

Waszyngtonia nitkowata to bardzo okazała i szybko rosnąca palma, dlatego w małych mieszkaniach może być uprawiana tylko w postaci młodych egzemplarzy. Starsze rośliny potrzebują dla siebie sporo miejsca, dlatego najlepiej prezentują się w dużych salonach, widnych holach lub okazałych oranżeriach. Mogą być też wspaniałą, egzotyczną ozdobą obszernego gabinetu lub sali konferencyjnej. Ze względu na swoje rozmiary, lepiej też wyglądają w dużych, masywnych donicach jako solitery niż w zestawieniu z innymi roślinami.

Zdjęcia: svf74, Liudmila, Pavel Iarunichev, Scott Mirror / AdobeStock

Czy w opisie są wszystkie informacje, których szukałaś/-eś? Daj znać w komentarzu!