Ceropegia Wooda (Ceropegia woodii), nazywana też lampionem chińskim to gatunek sukulentu z rodziny toinowatych (Apocynaceae). Naturalnie występuje w Afryce Południowej, ale jest też powszechnie uprawiana w wielu innych rejonach świata jako roślina doniczkowa.
Ceropegia Wooda dorasta zaledwie do kilku centymetrów wysokości, ale tworzy bardzo długie, nawet 2-3 m (w uprawie zwykle ok. 1-1,2 m.), cienkie, wiotkie, obłe, gładkie, fioletowo podbarwiane pędy, pokryte małymi, szerokimi, sercowatymi, ogonkowymi, skórzastymi liśćmi. Liście układają się na pędzie naprzeciwległymi parami i wyrastają w dużych odstępach. Po zewnętrznej stronie blaszki są ciemnozielone i ozdobione marmurkowym, srebrzystobiałym wzorem, a od spodu są jasnozielone lub bordowo-fioletowe. U podstawy starszych liści mogą rozwijać się korzonki przybyszowe, służące roślinie do rozmnażania, podobnie jak pojawiające się w kątach liści kuliste, beżowe bulwy.
Ceropegia Wooda kwitnie latem (VI-IX), rozwijając w kątach liście małe, ale bardzo oryginalne kwiaty, osadzone pojedynczo na cienkiej, długiej, wywiniętej do góry łodyżce. Pojedynczy kwiat ma postać smukłej, wydłużonej, jasnoróżowej rurki z pękatą podstawą, zwieńczonej ażurową koroną, złożoną z pięciu nitkowatych, ciemnofioletowych, owłosionych, łukowato wygiętych i zrośniętych ze sobą na szczycie „płatków”.
Organem podziemnym rośliny są pękate, kuliste, beżowe bulwy z wyrastającymi z nich korzeniami.
Wymagania i uprawa
Ceropegia Wooda to tropikalna roślina sukulentowa, dlatego w uprawie musi mieć zapewnione słoneczne, ciepłe stanowisko i lekkie, przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne podłoże (najlepiej ziemię dla kaktusów i sukulentów). Ze względu na mięsiste korzenie lepiej znosi przesuszenie niż zalanie, które może prowadzić do jej zgnicia.
Przez cały rok oczekuje też wysokiej temperatury (ok. 20-24°C), która nie powinna spadać poniżej 15°C. Pomimo iż kocha światło, latem powinna być chroniona przed jego ostrymi, południowymi promieniami słonecznymi. Z kolei zimą cierpi z powodu ich niedoboru, przez co jej liście karleją, a odległości między nimi się wydłużają. W okresie zimowym najlepiej ustawić ją w widnym, ale chłodniejszym miejscu, ograniczając jednocześnie jej podlewanie do minimum.
Ceropegia na dobrym stanowisku rośnie szybko i tworzy długie pędy, które w razie potrzeby można przyciąć, korygując pokrój rośliny.
Roślinę rozmnaża się przez sadzonki pędowe (najlepiej z pędów posiadających u podstawy liści korzonki przybyszowe) lub przez bulwki potomne, tworzące się w kątach liści.
Zastosowanie
Ceropegia Wooda w naszym klimacie może być uprawiana wyłącznie jako roślina doniczkowa. Jej długie, ulistnione pędy najlepiej prezentują się w wiszących doniczkach i koszach lub oplecione wokół podpory (np. drucianego łuku, kratki do pnączy). Znane są obrazki z ceropegiami uprawianymi w doniczkach na kształt głowy, gdzie imitują ciekawą fryzurę.
Wybrane odmiany
- 'Variegata' – liście z białokremowym obrzeżem
- 'Orange River' – pędy z pomarańczowym odcieniem, liście zielone, mocno wydłużone, ze słabo widocznym wzorem na blaszce
- 'Silver Glory' – liście szerokie, zaokrąglone lub nerkowate, srebrzyste z wierzchu, z zielonym, cienkim marginesem
Ciekawostki
Ze względu na szczególny kształt liści, ceropegia bywa nazywana też łańcuchem lub sznurem serc.
Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: thejoyofplants.co.uk, Flower Council Holland, Floradania.dk, HanjoHellmann/Depositphotos