Perska tarcza (Strobilanthes dyerianus) to roślina wieloletnia (u nas często uprawiana jako jednoroczna) należąca do rodziny akantowatych (Acanthaceae). W środowisku naturalnym występuje w południowo-wschodniej Azji.
To półkrzew zwykle dorastający do 1m wysokości. Posiada atrakcyjne, wydłużone, ostro zakończone liście. Mają fioletowo-zieloną barwę. Jesienią może zakwitnąć. Kwiaty nie mają jednak walorów estetycznych.
Uprawa
Roślinę najlepiej uprawiać w miejscach o dużej ilości światła rozproszonego. Bezpośrednie nasłonecznienie jej szkodzi, w cieniu natomiast ciężko jest uzyskać atrakcyjny pokrój. Dlatego optymalne są wystawy wschodnie. Preferuje podłoża przepuszczalne, żyzne, zasobne w składniki pokarmowe.
Perska tarcza nie wytrzymuje polskich zim, dlatego przed nadejściem mrozów warto ją przenieść do chłodnego pomieszczenia lub ogrodu zimowego. Najlepiej udaje się uprawa w dużych pojemnikach. W czasie sezonu zaleca się ją regularnie podlewać i dokarmiać nawozami potasowymi. Pędy wierzchołkowe można uszczykiwać, aby pobudzić krzewienie. Rano i wieczorem roślinę zaleca się zraszać. Perska tarcza może być atakowana przez przędziorki i mszyce.
Zastosowanie
Perską tarczę można z powodzeniem wykorzystywać jako roślinę rabatową. Ze względu na oryginalny wygląd, znakomicie wyróżnia się na tle innych gatunków. Nadaje się do uprawy na balkonie i tarasie. To dobra ozdoba szklanych ogrodów.
Zdjęcie: Mokkie / CC BY-SA 4.0 / Wikimedia Commons
Kwiaty cebulowe 
Jesienne kwiaty 
Ogród ozdobny 
Rośliny doniczkowe 
Owoce 
Warzywa 
Zioła 
Łąka kwietna 
Roślina tygodnia 
