Ketmia bylinowa, a prawidłowo ketmia bagienna lub ketmia piżmowa (Hibiscus moscheutos) najczęściej spotykana jest pod nazwą hibiskus bagienny. Należy do rodziny ślazowatych (Malvaceae) i pochodzi ze wschodnich rejonów Stanów Zjednoczonych, gdzie wyhodowano ogromną ilość jej ozdobnych odmian ogrodowych.
Zależnie od odmiany ketmia bylinowa może osiągnąć 90-240 cm wysokości. Hibiskusy wyróżniają się dużymi (do 18 cm), jajowatymi liśćmi, które czasem posiadają boczne klapy. Mają one kształt klinowaty i ząbkowany brzeg. Są one koloru jasnozielonego i mają wyraźnie jaśniejszy spód (zależnie od odmiany bywają też szarawe i czerwonawe). Zarówno łodygi jak i liście posiadają delikatne włoski.
Hibiskus bylinowy kwitnie w lecie – od lipca do września. Kwiaty ketmii mają bardzo krótką żywotność, bo opadają po zaledwie 1 dniu. Są duże (10-24 cm średnicy) i usytuowane w kątach liści pojedynczo. Występują w kolorach białym, różowym, bordowym, czerwonym, purpurowym, przy czym często są dwukolorowe. Najczęściej posiadają ciemnoczerwone oczko i są lekko owłosione. Pręciki w kwiecie są złączone w charakterystyczną kolumnę, która jest żółta i osiąga do 4 cm długości.
Ketmia bylinowa wytwarza bulwy, z których po zimie wypuszcza świeże liście i łodygi.
Wymagania i uprawa
Hibiskusy bylinowe lubią stanowiska słoneczne i półcieniste. Najpiękniej rosną na podłożach żyznych, próchniczych i dobrze przepuszczalnych. Potrzebują gleby lekko wilgotnej o obojętnym lub lekko kwaśnym odczynie pH.
Należy je regularnie podlewać i dobrze nawozić, ponieważ liście tej rośliny łatwo żółkną przy braku składników odżywczych. Najlepiej stosować nawozy posypowe do roślin kwitnących (np. do róż i kwiatów ogrodowych). Nie trzeba ich zabezpieczać na zimę – zimującą w gruncie.
Cięcie hibiskusów bagiennych można przeprowadzać na wiosnę w celu rozkrzewienia. Podczas kwitnienia dobrze jest usuwać ich przekwitłe kwiaty.
Zastosowanie
Wszystkie odmiany bylinowej ketmii są bardzo dekoracyjne. Dobrze prezentują się sadzone zarówno jako solitery, jak i w grupach. Świetnie nadają się do obsadzania brzegów zbiorników wodnych.
U podstawy hibiskusów bagiennych warto sadzić niskie rośliny osłaniające, gdyż pędy często ogołacają się od dołu z liści. Niższe odmiany nadają się do uprawy w pojemnikach – wyglądają atrakcyjnie posadzone w dużych donicach postawionych na balkonie czy tarasie.
Polecane odmiany
Wśród hibiskusów bagiennych wyróżniono wiele interesujących odmian i grup odmianowych. Jedną z efektowniejszych jest grupa odmian SummerificTM – rośliny te mają krzaczasty pokrój i wyróżniają się bardzo dużymi kwiatami.
Tekst: Katarzyna Jeziorska, zdjęcia: Katarzyna Jeziorska; Nowaja, Jenő Szabó, Irén Nemess/Pixabay
Kwiaty cebulowe 
Jesienne kwiaty 
Ogród ozdobny 
Rośliny doniczkowe 
Owoce 
Warzywa 
Zioła 
Łąka kwietna 
Roślina tygodnia 
