Laurowiśnia wschodnia ETNA ‘Anbri’

Prunus laurocerasus ETNA Anbri 2E1A0179 Fot. G.Falkowski-ZSzP 2

To zimozielona roślina doskonale nadająca się do sadzenia w cieniu i półcieniu. Zwykle wykorzystywana jest do tworzenia żywopłotów i zielonych rzeźb, gdyż dobrze znosi cięcie. Osiąga ok. 2 m wysokości, dlatego z powodzeniem można ją uprawiać nawet w małym ogrodzie i na działce. Charakteryzuje się większą odpornością na mrozy w porównaniu z innymi odmianami laurowiśni.

Posłuchaj
00:00
42
Spis treści
Jak wygląda? Jak uprawiać? Gdzie posadzić?

Laurowiśnia wschodnia to krzew lub nieduże drzewo naturalnie występujące na terenach Azji Mniejszej, Kaukazu i południowo-wschodniej Europy. W ogrodnictwie, zwłaszcza w krajach Europy Zachodniej, jest cennym gatunkiem żywopłotowym. Tworzy bardzo ładne, skórzaste, zimozielone liście i doskonale znosi formowanie.

W Polsce laurowiśnia wschodnia jest rzadko spotykana w ogrodach, choć z powodzeniem można ją sadzić w cieplejszych, zachodnich rejonach kraju. Najlepiej rośnie na dolnym Śląsku i na Pomorzu, gdzie osiąga największe rozmiary. Na wschodzie kraju może być uprawiana jako bardzo atrakcyjna roślina pojemnikowa, chowana na zimę do chłodnych, widnych pomieszczeń (sadzona w gruncie niestety często przemarza). Dostępne w szkółkach odmiany różnią się siłą wzrostu, wielkością liści oraz mrozoodpornością.

Laurowiśnia wschodnia (Prunus laurocerasus) ETNA 'Anbri' to silnie rozgałęziająca się odmiana o wzniesionych pędach i dużych liściach, wyhodowana i prowadzona do handlu w latach 90 XX wieku. Roślina dorasta do 2 m wysokości i podobnej szerokości. Jej zaletą jest podwyższona odporność na mróz oraz lepsza zdrowotność. Krzew ten tworzy bardzo duże, szeroko jajowate liście o średnicy do 6 cm. Najmłodsze liście są lekko zabarwione na brązowo, później stają się soczyście jasnozielone, a następnie przybierają głęboki, ciemnozielony kolor wpadający w delikatnie niebieskawe tony. Liście laurowiśni są skórzaste, od góry błyszczące, od spodu matowe. Krzewy kwitną w maju. Kwiaty są drobne, białe, zebrane w ozdobne, wyprostowane grona dorastające nawet do 10-15 cm długości, wydzielają przyjemny zapach wabiący owady. Ozdobą rośliny są także niewielkie, kuliste, czarne owoce dojrzewające latem.

Fot. Grzegorz Falkowski

Zobacz więcej odmian laurowiśni wschodniej

Wymagania i pielęgnacja

Laurowiśnia wschodnia najlepiej rośnie na glebach ciepłych, piaszczysto-gliniastych, przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych oraz na stanowisk zacisznych, półcienistych i cienistych. Preferuje podłoża o odczynie obojętnym lub zasadowym. Sadzona na stanowiskach słonecznych wymaga na zimę okrywania cieniówką (podobnie jak bukszpany), która zabezpiecza liście przed nadmierną transpiracją i uszkodzeniem przez silnie operujące słońce podczas mroźnej pogody. Odmiana ETNA wykazuje dużą odporność na dziurkowatość liści drzew pestkowych, chorobę objawiającą się tworzeniem dziurek na blaszkach liściowych. Krzew jest też odporny na zanieczyszczenie powietrza i może być sadzony w zieleni osiedlowej.

Gdzie posadzić?

Laurowiśnia wschodnia doskonale znosi przycinanie, nadaje się na żywopłoty oraz do tworzenia zielonych formowanych rzeźb. Uprawiana w pojemnikach może służyć do dekoracji cienistych balkonów, tarasów oraz patio. Jej ulistnione gałązki można wykorzystywać jako materiał do tworzenia rozmaitych kompozycji bukieciarskich.

LOGO ZSZP Opracowanie: Związek Szkółkarzy Polskich
Zdjęcie tytułowe: Grzegorz Falkowski (ZSzP)
Więcej o roślinach i ich producentach znajdziesz na e-katalogroslin.pl

☺️ Dziękujemy, że przeczytałaś/eś artykuł do końca. Bądź na bieżąco i zapisz się do newslettera. Odwiedź nas na Facebooku, Instagramie, Pintereście, YouTube oraz na forum ogrodniczym. Zajrzyj także do naszego sklepu ogrodniczego.

Tematy
Autor
Związek Szkółkarzy Polskich Związek Szkółkarzy Polskich

Stowarzyszenie producentów roślin ozdobnych i owocowych. Publikuje poradniki uprawowe i nie tylko.

Artykuły autora Wszyscy autorzy
Powiązane rośliny

Laurowiśnia wschodnia 'Miniredia' Prunus laurocerasus 'Miniredia'

Laurowiśnia wschodnia SOFIA Prunus laurocerasus

Powiązane artykuły
Co czytaliście w 2025 roku? Lista top porad i trików
Tematy na czasie
Porady na ten tydzień
Tydzień 1, Sentencja nr:4
Usuńmy z drzew tzw. mumie, czyli owoce pozostałe na gałęziach. Mogą one bowiem stanowić źródło chorób, bo na ich powierzchni rozwijają się grzyby chorobotwórcze (w sezonie wegetacyjnym grzyby te mogą doprowadzić do gnicia młodych owoców).
Przeczytaj także
Choroby drzew owocowych | Objawy i zwalczanie Choroby drzew pestkowych | Jak je rozpoznać i zwalczać? Bazpieczne zimowanie drzew owocowych | Co trzeba wiedzieć i zrobić? Masz drzewa owocowe w ogrodzie? Nie możesz zapomnieć o tym przed zimą
Tydzień 1, Sentencja nr:3
Odgarniając śnieg ze ścieżek ogrodowych czy podjazdu starajmy się jak najmniej przysypywać trawnik. Ubita warstwa śniegu wolniej topnieje i może powodować gnicie darni.
Przeczytaj także
Trawnik w styczniu Odśnieżanie ogrodu - narzędzia ręczne Śnieg: kiedy pomaga roślinom, a kiedy szkodzi? Co robić zimą w ogrodzie? | Lista prac do zrobienia
Tydzień 1, Sentencja nr:2
Jeśli w oczku wodnym znajdują się ryby koniecznie dbajmy o to, by miały dostęp do powietrza. Zastosujmy np. styropianowy przerębel z grzałką, która uruchamia się podczas dużych mrozów.
Przeczytaj także
Jak dbać o oczko wodne? Warunki zimowania ryb w stawie Co robić w zbiorniku wodnym jesienią? Zimowanie ryb w oczku wodnym: czy można zostawić karasie na zimę w ogrodzie?
Tydzień 1, Sentencja nr:1
Regularnie usuwajmy nadmiar śniegu z iglaków o pokroju kolumnowym, ponieważ może on spowodować wyłamanie gałęzi i deformację krzewów nawet wtedy, gdy są związane i przygotowane na taką okoliczność.
Przeczytaj także
Kolumnowe iglaki zimą: jak zabezpieczyć? Śnieg: kiedy pomaga roślinom, a kiedy szkodzi? Zimowe obowiązki właścicieli posesji | Co musisz zrobić? Jak pomóc roślinom bezpiecznie przetrwać zimę? | Lista prac do zrobienia
Komentarze

Darmowy program
Projektowanie Ogrodu
wypróbuj online
Projektowanie ogrodu
Tagi
Sprawdź, co dziś czytają inni
Wszyscy to czytają. A Ty?