Najpierw określ styl
Mała architektura do ogrodu to spory wydatek, a rozmaitość produktów i rozwiązań jest ogromna. Aby mieć pewność, że będą pasować do siebie nawzajem, do charakteru ogrodu czy elewacji domu, warto uwzględnić je w projekcie zagospodarowania działki.
Unikajmy różnorodności stylów i materiałów. Nowoczesna architektura budynku zazwyczaj nie pasuje do półkolistych pergoli i wiklinowych mebli. Kamień, klinkier, ceramika, drewno oraz metal wyglądają naturalnie i szlachetnie, natomiast niektóre plastikowe detale (donice, figurki) mogą popsuć cały efekt. Szczególnie w małym ogrodzie liczy się dbałość o szczegóły.
3 najważniejsze kwestie przy wyborze mebli:
- Solidność wykonania - aby jak najdłużej cieszyć się meblami, wybierzmy najsolidniejsze, na jakie nas stać. Zwróćmy uwagę na warunki gwarancji oraz czy wymagają konserwacji, czy może są zabezpieczone.
- Komfort użytkowania - sprawdźmy, czy meble są wygodne i mają regulowane oparcia. Ważne też, by były stabilne, lekkie (jeśli często będziemy je przenosić), dawały się składać, a po złożeniu zajmowały jak najmniej miejsca. Dobrze, jeśli pokrowce łatwo się zdejmują i można je prać.
- Dopasowanie stylistyczne - pamiętajmy również, że styl mebli nie może być oderwany od stylu ogrodu i elementów małej architektury.
Najpopularniejsze są meble z plastiku, drewna, wikliny i metalu (często są połączeniem tych materiałów). Najmniej pielęgnacji wymagają te z tworzyw sztucznych i metalu, a najwięcej - z drewna krajowego oraz wikliny i rattanu.
|
Meble stalowe i żeliwne
Meble metalowe należą do najbardziej wytrzymałych - zimą mogą pozostawać na dworze. Ponadto są stabilne, co bardzo się liczy podczas użytkowania na zewnątrz. Mogą mieć zarówno formę nowoczesną, jak i staroświecką, wprowadzającą nutę romantyzmu.
Ich wadą jest jednak to, że są ciężkie i zimne. Często wytwarza się je zatem w połączeniu z drewnem, by na oparciu, siedzisku czy podłokietnikach uniknąć wrażenia chłodu lub nagrzania od słońca.
♦ Konserwacja mebli metalowych
Meble zabezpieczone przemysłowo (poprzez oksydowanie, chromowanie, malowanie proszkowe lub powleczenie plastikiem) są odporne, nie ma konieczności ręcznego malowania ich środkami antykorozyjnymi i można je myć ręcznie lub myjką ciśnieniową.
Krzesła składane jedno w drugie lub takie z możliwością składania na płask zajmują mało miejsca (fot. Emef). |
Meble kamienne
Wytwarza się je z piaskowca, granitu lub marmuru (są też produkty z konglomeratu). Z powodu dużego ciężaru (ława kamienna może ważyć 250 kg) meble te zwykle traktuje się jako stałe wyposażenie ogrodu. Często ustawia się je w eksponowanych miejscach działki, rzadziej na tarasie.
♦ Konserwacja mebli kamiennych
Kamienne elementy (zarówno mebli, jak i małej architektury ogrodowej) zabezpiecza się po dokładnym ich umyciu i wysuszeniu. Można zastosować preparat woskowy lub silikonowy, który wciera się miękką ściereczką i następnie poleruje powierzchnię. Do konserwacji nadają się również impregnaty do konkretnych gatunków kamienia.
Meble aluminiowe
Z lekkim aluminiowym leżakiem bądź fotelem można wędrować tam, gdzie ogród jest w danym czasie najpiękniejszy. Dodatkowo producenci wyposażają te wyroby w systemy łatwego składania. Meble aluminiowe mają współczesne wzornictwo i są bardzo trwałe - mogą przez cały rok stać na zewnątrz. Minusem jest chyba tylko cena.
Meble z alumianium (fot. Emef) i wiszący kosz rattanowy (fot. Calamus Rotan) |
Meble drewniane
Ich zaletą jest urozmaicone wzornictwo (od prostych klasycznych, po rustykalne z bali ciosanych) - łatwo dopasujemy je do stylu ogrodu. Są też ciepłe i przyjemne w dotyku - nie ma konieczności stosowania poduch ani podkładek.
Z drugiej strony są ciężkie i przenoszenie ich z miejsca na miejsce jest dość kłopotliwe. Te wykonane z drewna egzotycznego można co prawda pozostawić "pod chmurką" przez cały rok, ale pozostałe, pomimo że są impregnowane, na zimę trzeba okryć wodoodporną, oddychającą plandeką lub przenieść do pomieszczenia.
W miejscach zbyt ciepłych lub przy dużych skokach temperatury i wilgoci meble paczą się bądź rozsychają - zimą najlepiej więc ustawić je na chłodnej werandzie, w ogrodzie zimowym, garażu lub piwnicy. Jednak najpierw trzeba je dokładnie umyć i wysuszyć - w przeciwnym razie może pokryć je pleśń lub inne grzyby. Do produkcji najczęściej używa się drewna sosny i świerku, ewentualnie dębu, grabu, buka, topoli, olszyny i robinii akacjowej. Gatunki egzotyczne (tek, eukaliptus) są trwałe i nienasiąkliwe, ale droższe.
♦ Konserwacja mebli drewnianych
W sprzedaży są wyroby wykończone oraz przeznaczone do samodzielnego zabezpieczenia. Najlepiej kupować te z drewna zaimpregnowanego ciśnieniowo, bo jest ono nasycone impregnatem w całym przekroju (nie dzieje się tak przy impregnacji powierzchniowej).
Raz na kilka lat meble pokrywamy impregnatem, lakierobejcą, olejem lub farbą kryjącą. Jeśli mimo to zostaną zaatakowane przez pleśnie, należy przemyć je roztworem chloru (warstwę głębszych uszkodzeń usuwa się mechanicznie papierem ściernym, myje ciśnieniowo i pokrywa olejem).
Specjalnej ochrony nie wymagają jedynie produkty z drewna egzotycznego (pochodzi ze strefy tropików), a ich trwałość wynosi ok. 30 lat (trwałość drewna krajowego jest o połowę krótsza). Jedynie dla utrzymania pierwotnej barwy drewna egzotycznego stosuje się specjalne oleje.
Meble wiklinowe, rattanowe, bambusowe
Zaletą mebli wyplatanych jest lekkość i naturalny wygląd. Idealnie pasują do ogrodów rustykalnych z mnóstwem kwiatów i drzew owocowych. Meble z wikliny, rattanu i okorowanego bambusa należy jednak chronić przed wilgocią. Wiklina to nasz rodzimy materiał, który można barwić lub pozostawić w naturalnym kolorze. Rattan zaś to zdrewniałe, elastyczne pędy palmy rosnącej w Malezji i Indonezji. Są też produkty wykonane z bambusa - pasują szczególnie do ogrodów w stylu orientalnym.
♦ Konserwacja mebli z wikliny, rattanu i bambusa
Wyroby wiklinowe i rattanowe pomalowane wodoodpornym lakierem trzeba co kilka lat odświeżać tym samym preparatem. Jeśli natomiast nie są polakierowane, można myć je wodą z sokiem z cytryny lub z sodą oczyszczoną, co uchroni materiał przed matowieniem i szarzeniem. Bambus zaimpregnowany olejem do drewna egzotycznego doskonale znosi nasze warunki atmosferyczne i nie pęka.
Z tworzyw syntetycznych, plecione
Meble z włókna hularo lub technorattanu doskonale imitują wiklinę i naturalny rattan, ale ich stylistyka jest zazwyczaj nowocześniejsza. Mają większość zalet naturalnych surowców, lecz nie mają ich wad. Dzięki dużej plastyczności tworzyw, sprzętom można nadawać rozmaite kształty. Są bardzo lekkie, ich stelaż jest wykonany z aluminium.
Mogą zimować na zewnątrz i łatwo je czyścić za pomocą myjki ciśnieniowej albo wodą z dodatkiem mydła. Jedynym mankamentem jest wysoka cena.
Meble z tworzyw sztucznych
Jeśli decydujemy się na zakup tego typu mebli, wybierzmy nieco droższe propozycje, z domieszką żywic utwardzających tworzywo i z kilkuletnią gwarancją. Obok mebli metalowych, są one najodporniejsze na działanie czynników atmosferycznych, ale wykazują wrażliwość na działanie mrozu.
Niektóre kolorowe modele wyglądają bardzo nowocześnie i świetnie wyglądają w minimalistycznych ogrodach.
Tańsze meble z PVC i z polipropylenu (PP) - są lekkie i nienasiąkliwe (łatwo utrzymać je w czystości i nie trzeba impregnować). Niektóre z nich łatwo rozłożyć na części na czas przechowywania, inne można składować modułowo (jedno w drugim).
To ciekawe, że meble takie, uznawane za najmniej estetyczne, wciąż są najpopularniejsze.
Ich wadą jest to, że mogą pękać, rysować się, matowieć, a jeśli nie są białe - odbarwiać.
♦ Konserwacja mebli z tworzyw sztucznych
Myjemy je pod ciśnieniem lub ręcznie wodą z detergentami bez dodatku substancji ściernych. W sprzedaży są również preparaty do czyszczenia i renowacji plastiku. Nabłyszczanie woskiem z filtrem UV ochroni go przed matowieniem.
Tekst: Małgorzata Kolmus