Żywopłot z tui – polecane odmiany
Jednym z gatunków, które najlepiej nadają się na żywopłoty jest żywotnik popularnie nazywany tują. Większość jego odmian rośnie dość szybko, ładnie się zagęszcza i co najważniejsze, dobrze znosi ciecie. Wybierając rośliny na żywopłot, musimy jednak pamiętać, że nie wszystkie tuje będą do tego celu nadawały się tak samo dobrze.
Najwięcej odmian sprawdzających się w roli żywopłotu znajdziemy wśród żywotników zachodnich (Thuja oficinalis). Do najczęściej wybieranych należą min.:
- 'Smaragd' - elegancki, gęsty, stożkowy pokrój,
- 'Brabant' - odmiana o wyjątkowo szybkim wzroście, ale dość luźnej formie, obficie szyszkująca,
- 'Holmstrup' - odmiana o gęstym, stożkowym pokroju, wolnorosnąca,
- 'Pyramidalis' i 'Fastigiata' - odmiany szybkorosnące, o wąskostożkowym pokroju,
- 'Maria' - polska odmiana o żółtym zabarwieniu igieł, stożkowym pokroju i wolnym wzroście,
- 'Elegantissima' - odmiana o średniej sile wzrostu, wąskostożkowym pokroju i żółtych, młodych przyrostach,
- 'Aurescens' - odmiana szybkorosnąca, o zwartym, stożkowym pokroju i złocistych igłach,
- 'Spiralis' - odmiana o szybkim wzroście, stożkowym pokroju i lekko skręconych spiralnie pędach).
Odmiany nadające się na żywopłot znajdziemy też wśród żywotników olbrzymich (np. 'Aurescens', 'Kórnik III', 'Gelderland', 'Emerald'), jednak należy pamiętać, że ten gatunek tui jest bardziej wymagający i mniej odporny na niskie temperatury, dlatego nadaje się głównie do uprawy w cieplejszych rejonach kraju.
Zakładanie żywopłotu z tui – przygotowanie podłoża i wybór roślin
Przystępując do zakładania żywopłotu, powinniśmy w pierwszej kolejności dobrze przygotować podłoże. Miejsce pod żywopłot musi zostać oczyszczone z chwastów (szczególnie z chwastów trwałych np. perzu), a gleba głęboko przekopana i dobrze spulchniona.
Jeśli planujemy zakładanie żywopłotu na wiosnę, podłoże można dodatkowo wzbogacić odpowiednim nawozem wieloskładnikowym (np. Azofoską), ale jeśli krzewy będą sadzone jesienią, z nawożeniem musimy wstrzymać się do wiosny, gdyż nawóz pobudza rośliny do wzrostu i nie pozwala im przygotować się do zimy.
Przed posadzeniem roślin należy też wybrać odmiany odpowiednie na dane stanowisko odmiany. Większość żywotników preferuje miejsca dość wilgotne, ciepłe i dobrze oświetlone, z podłożem o lekko kwaśnym odczynie pH (szczególnie światłożądne i ciepłolubne są żywotniki wschodnie i olbrzymie), ale są też odmiany znoszące gorsze warunki (np. tuja 'Brabant').
Fot. © eag1e / Fotolia |
Fot. © masterloi / Fotolia |
Zakładanie żywopłotu z tui – odległość pomiędzy roślinami
Jeśli chcemy posiadać gęsty, ładny i zdrowy żywopłot, rośliny musimy też posadzić w odpowiednim rozstawie. Krzewy rosnące zbyt gęsto będą narażone na choroby grzybowe, brak substancji odżywczych, światła i wody, natomiast posadzone zbyt rzadko, utworzą luźny szpaler z nieatrakcyjnymi prześwitami.
Odległości między poszczególnymi roślinami są jednak uzależnione głównie od odmiany, gdyż poszczególne rośliny różnią się siłą wzrostu, pokrojem oraz rozmiarami. Z tego względu gęściej sadzimy krzewy o wąskim, kolumnowym pokroju (np. 'Pyramidalis'), natomiast rzadziej rośliny o pokroju stożkowym (np. 'Smaragd'). Aby rośłlny posadzić w równej linii i odstępach warto wykorzystać sznurek i wzdłuż rozciągniętej linii wykopać dołki.
Należy tylko pamiętać, aby na jednym metrze długości rosło nie więcej niż 2-3 krzewy (w przypadku wyjątkowo wąskich odmian do 4 krzewów). Rozstaw między roślinami powinien być też mniejszy w przypadku żywopłotów formowanych (rośliny sadzone co 30-50 cm i tyle samo od ogrodzenia), a większy w przypadku żywopłotów nieformowanych (krzewy powinny być sadzone co 40-70 cm i tyle samo od ogrodzenia).
Fot. © Damian Gretka / Fotolia |
Pielęgnacja żywopłotu z tui
Po posadzeniu
Po posadzeniu roślin musimy też koniecznie pamiętać o solidnym podlaniu krzewów oraz ściółkowaniu wokół nich gleby, dzięki czemu rośliny będą miały lepsze warunki do prawidłowego ukorzenienia się.
Podlewanie i nawożenie
Tuje szybko rosną i wymagają zasilania. Warto wybierać wielokskładniowe nawozy do tui i stosować je wiosną. Dodatkowo tuje lubią ściółkowanie korą sosnową (zakwasza ona glebę i utrzymuje w niej wilgoć. w okresie suszy tuje (zwłaszcza te rosnące na słabych glebach piaszczystych) będą wymagały podlewania. Warto także pamiętać o podlaniu tui przed zimą oraz na przedwiośniu.
Przycinanie
Żywopłot nieformowany z reguły nie wymaga przycinania, ale rośliny tworzące żywopłot formowany, muszą być systematycznie przycinane, aby nadmiernie się nie zagęściły, nie straciły formy i nie stały się podatne na choroby.
Formowany żywopłot z tui zaczynamy przycinać w drugim roku po posadzeniu. Dzięki temu rośliny mają dostatecznie dużo czasu, aby dobrze się ukorzenić i zaaklimatyzować w nowym miejscu. W kolejnych latach krzewy przycina się dwukrotnie w sezonie: pierwszy raz wczesną wiosną, przed rozpoczęciem wegetacji (III-IV), drugi raz latem, po zakończeniu wzrostu (VII-VIII).
Starsze, wolniej rosnące krzewy można ciąć raz w roku. Przeprowadzając cięcie, należy jednak pamiętać, że w przypadku tui nie powinno być ono zbyt radykalne, gdyż rośliny, których pędy zostaną skrócone zbyt mocno (prawie do starego drewna), źle się regenerują i tracą ładny pokrój.
Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcie tytułowe: © 7monarda / Fotolia