Krokusy i śnieżyczki dodają koloru pod drzewami i krzewami
Czy ogrody zimowe są nudne? Absolutnie nie! Cebulki samosiejki, takie jak krokusy i śnieżyczki, mogą rozjaśnić te miejsca, w których inne rośliny nie chcą rosnąć.
Śnieżyczki i krokusy często rosną na zalesionych terenach i w okolicach wiejskich posiadłości. Obydwa typy kwiatów to samosiejki, które świetnie rosną pod liściastymi drzewami i krzewami. Zimą, dzięki spadającym liściom, krokusy i śnieżyczki otrzymują mniej światła i deszczu. Kwiatom cebulkowym bardzo to odpowiada podczas zimnej pory roku. To dlatego tak obficie kwitną w tych miejscach. Po kwitnieniu cebulki pobierają substancje odżywcze z liści, aby przygotować się do następnego sezonu. Dlatego też liście potrzebują czasu, aby prawidłowo i całkowicie obumrzeć. Gdy drzewa i krzewy ponownie wypuszczą liście, liście przebiśniegów i krokusów znikają, a ich cebulki przechodzą w stan uśpienia. Wtedy liście drzew i krzewów zapewniają cebulkom przyjemny chłód podczas gorących miesięcy letnich.
Kolorowe krokusy: jak je uprawiać, by długo kwitły?
W lutym i marcu krokusy (Crocus) obdarowują ogród prawdziwą feerią kolorów. Te wcześnie kwitnące eksplozje koloru symbolizują wiosnę i radość. Jeśli przyjrzysz się im bliżej, odkryjesz kilka spektakularnych odmian. Kolory różnią się od intensywnie głębokich po radosne pastele. Najpopularniejsze odmiany to niebieskie i fioletowe, ale są też białe, żółte i fioletowe, a także pasiaste. Zarówno frywolne krokusy wielkokwiatowe, jak i delikatne krokusy drobnokwiatowe są jak małe prezenty wyrastające z ziemi. Po pierwszym zasadzeniu, dzięki samo wysiewaniu, co roku rozwija się coraz większy dywan kwiatów. Niewiele kwiatów zakwita w lutym, podczas długiej mroźnej zimy, ale krokusy są jedną z pierwszych odmian, które zaczynają kwitnąć w tym czasie. Stanowią one wspaniałe źródło nektaru i pyłku. Dzięki temu są ulubionym pożywieniem trzmieli, pszczół miodnych i niektórych pszczół samotnic. Ciesząc się tymi kwiatami, pomagasz również tym ważnym owadom.
Miododajne i mrozoodporne śnieżyczki
Śnieżyczki (Galanthus) pojawiają się na zimowej scenie bardzo wcześnie. Swoje białe, dzwoneczkowate kwiaty wystawiają na pokaz w styczniu i lutym, wyrastając nawet ponad śnieg. Płatki śnieżyczek wydają się białe, ale w rzeczywistości są bezbarwne. Gdy ściśniesz płatek w palcach, stanie się przezroczysty. Jest to spowodowane zniknięciem maleńkich pęcherzyków powietrza, które odbijają światło. Śnieżyczki występują w kilku odmianach, w tym o kwiatach podwójnych, z zielonymi lub żółtymi kropkami lub oznaczeniami na płatkach oraz o kwiatach małych lub dużych. Najczęściej występująca śnieżyczka nosi nazwę Galanthus nivalis. Jeśli posadzisz je w swoim ogrodzie, z roku na rok będzie ich coraz więcej. Czy wiesz, że śnieżyczki potrafią wytwarzać ciepło o temperaturze do 10°C? Dzięki temu śnieg wokół tych kwiatów topnieje. Roztaczają one także smakowitą woń miodu. Ten zapach pochodzi od owadów, które zbierają pyłek kwiatowy.
Chcesz dowiedzieć się więcej na temat cebulek kwiatowych? Wejdź na stronę www.cebulkikwiatowe.info.
Tekst i zdjęcia: materiały prasowe iBulb
TEMATY NA CZASIE 
Komentarze