Streszczenie artykułu
Jak wybrać odpowiednią odmianę ogórka gruntowego?
Dobór właściwej odmiany to klucz do sukcesu w uprawie ogórków gruntowych. Warto poświęcić czas na dokładne przeanalizowanie dostępnych na rynku nasion, by wybrać te, które najlepiej odpowiadają naszym potrzebom. Oprócz wyglądu owoców powinniśmy zwrócić szczególną uwagę na plenność, odporność na choroby oraz przeznaczenie odmiany.
Jak więc wybrać idealną odmianę ogórka gruntowego do Waszego ogrodu? O wszystkim dowiecie się z poniższego poradnika.
Ogórki odporne na choroby
W ostatnich latach coraz częściej mamy do czynienia z groźnymi chorobami ogórków, takimi jak mączniak rzekomy, mączniak właściwy czy fuzarioza. Dlatego wybór odmiany o wysokiej tolerancji na patogeny jest niezwykle istotny, zwłaszcza jeśli zależy nam na ekologicznej uprawie. Odmiany odporne pozwalają ograniczyć stosowanie środków ochrony roślin, a tym samym uzyskać zdrowe, naturalne plony. Na szczęście hodowcy dostarczają coraz więcej odmian spełniających te wymagania.
Do szczególnie odpornych należą m.in. Starter F1, Bond F1 oraz Lokus F1. Są one wolne od goryczy, dają wysoki plon i mają kształtne owoce, które nie wykazują tendencji do przerastania na grubość. Doskonale sprawdzają się zarówno w konserwowaniu, jak i w procesie kwaszenia.
Ogórki na przetwory
Przy wyborze odmiany warto zastanowić się nad jej przeznaczeniem. Ogórki, które zamierzamy spożywać na surowo (np. do kanapek czy mizerii), powinny być pozbawione goryczy. Natomiast te przeznaczone do kwaszenia muszą charakteryzować się zwartym miąższem i niewielkimi komorami nasiennymi, co gwarantuje odpowiednią konsystencję po kiszeniu.
Wśród odmian doskonałych do długiego kiszenia warto wymienić takie jak Remiz F1, Soplica F1, Julian F1, Magnetar F1, Śremski Nowy F1, Arko F1 oraz Liberty F1.
Natomiast spośród sprawdzonych, tradycyjnych odmian nadal dużą popularnością cieszą się Śremski F1, Borus F1, Cezar F1, Frykas F1, Krak F1 i Polan F1. Miłośnicy drobnych korniszonów powinni zwrócić uwagę na Anulkę F1 i Tytusa F1.
Ogórki partenokarpiczne
Warto także wspomnieć o odmianach partenokarpicznych, które nie wymagają zapylenia przez owady. Jest to ogromna zaleta w warunkach niesprzyjających dla zapylaczy, np. podczas upalnego lata. Odmiany te doskonale nadają się do konserwowania, natomiast do kiszenia zaleca się je jedynie na krótki czas, np. na ogórki małosolne.
Wśród grubobrodawkowych odmian partenokarpicznych szczególnie polecane są Brilant F1, Bursztyn F1 i Lazuryt F1. Cechują się one wysokim i stabilnym plonem, są pozbawione goryczy, a ich uprawa możliwa jest zarówno w gruncie, jak i pod osłonami.
Ogórki F1
Warto również zwrócić uwagę na oznaczenie "mieszaniec F1" na opakowaniach nasion. Ponieważ nie wszyscy dokładnie wiedzą, co kryje się za tym symbolem, warto przybliżyć ten temat.
Odmiany F1 to efekt wieloletnich, skrupulatnych badań i pracy hodowców, którzy dążą do uzyskania roślin o najlepszych cechach. Dzięki precyzyjnemu krzyżowaniu wyselekcjonowanych linii rodzicielskich, uzyskuje się nasiona łączące w sobie najcenniejsze właściwości swoich "rodziców".
Wśród zalet odmian określanych mianem "mieszaniec F1" znajdują się takie cechy jak:
- większe wyrównanie – odmiany są bardziej jednorodne pod względem wielkości, kształtu, smaku czy koloru;
- wyższe plonowanie;
- wyższa odporność na choroby i szkodniki;
- większą tolerancję na niekorzystne warunki pogodowe i inne czynniki zewnętrzne;
- większa żywotność i siła wzrostu.
Wybór mieszańców F1 to gwarancja wysokiej jakości, stabilności uprawy i większych plonów, dlatego warto postawić na sprawdzone nasiona, które zapewnią satysfakcjonujące efekty w ogrodzie.
Uprawa ogórków – od siewu po zbiory
Uprawa własnych ogórków może być niezwykle satysfakcjonująca, zwłaszcza gdy uda się uzyskać obfite plony chrupiących i soczystych owoców. Ogórki są jednym z najchętniej uprawianych warzyw w przydomowych ogródkach, a ich zastosowanie w kuchni jest niemal nieograniczone – można je jeść na surowo, kisić, marynować, a nawet dodawać do koktajli. Jednak, aby cieszyć się zdrowymi i smacznymi plonami, trzeba przestrzegać poniższych wskazówek.
Wymagania ogórków
Ogórki należą do roślin ciepłolubnych i wymagają odpowiedniego stanowiska do wzrostu. Najlepiej rosną w pełnym słońcu, w miejscach osłoniętych od silnych wiatrów. Warto wybierać południowe lub południowo-zachodnie części ogrodu, które nagrzewają się szybciej i utrzymują ciepło przez dłuższy czas. Temperatura odgrywa kluczową rolę w uprawie – ogórki zaczynają intensywnie rosnąć dopiero, gdy gleba osiągnie co najmniej 12–15°C, a optymalny rozwój następuje przy 20–25°C.
Najlepiej rosną na lekkich, próchniczych i dobrze przepuszczalnych glebach o odczynie zbliżonym do obojętnego (pH 6,5–7). Nie tolerują podłoży ciężkich, zlewnych i podmokłych, ponieważ ich korzenie łatwo gniją. Jednocześnie gleba powinna być zasobna w składniki pokarmowe, dlatego warto ją wzbogacić kompostem lub dobrze rozłożonym obornikiem już jesienią poprzedniego roku.
Stanowisko i płodozmian
Ogórki najlepiej udają się w miejscach, gdzie wcześniej rosły rośliny strączkowe, cebula, wczesne ziemniaki lub kapusta. Dzięki temu gleba jest odpowiednio użyźniona i nie zawiera patogenów, które mogłyby zaszkodzić młodym roślinom. Nie powinno się natomiast sadzić ogórków po innych warzywach dyniowatych, takich jak cukinia, kabaczek czy dynia, ponieważ mogą one przenosić choroby typowe dla tej grupy roślin.
Ważnym elementem w uprawie ogórków jest stosowanie odpowiedniego płodozmianu. Najlepiej wracać z uprawą ogórków na to samo stanowisko dopiero po 3–4 latach. Dzięki temu ogranicza się ryzyko wystąpienia problemów.
Przygotowanie gleby pod ogórki
Przed siewem należy odpowiednio przygotować glebę. Warto zrobić to już jesienią (w poprzednim sezonie), przekopując ziemię i wzbogacając ją dobrze rozłożonym obornikiem lub kompostem. Jeśli nie zostało to zrobione wcześniej, można zastosować nawożenie wiosną, ale trzeba pamiętać, aby nie używać świeżego obornika, ponieważ może on spalić młode korzenie roślin. Warto także sprawdzić odczyn gleby – jeśli jest zbyt kwaśna, konieczne będzie wapnowanie jesienią.
Przed samym siewem glebę należy spulchnić i wyrównać. Ogórki źle rosną w twardym, zbitym podłożu, dlatego lekkie przekopanie lub użycie kultywatora pomoże zapewnić im lepsze warunki.
Siew ogórków
Ogórki gruntowe wysiewa się bezpośrednio do gruntu, ale trzeba pamiętać, że są wrażliwe na chłód. Najlepszy termin siewu to druga połowa maja, po tzw. zimnych ogrodnikach i zimnej Zośce, gdy minie ryzyko przymrozków. Nasiona potrzebują ciepłej gleby – powinna mieć co najmniej 12°C, aby wschody były szybkie i równomierne.
Nasiona ogórków można siać na dwa sposoby – w rzędach lub w tzw. gniazdach. W przypadku siewu rzędowego nasiona umieszcza się co 10–15 cm w rzędach oddalonych od siebie o 90–150 cm. Natomiast metoda gniazdowa polega na wysiewie po 2–3 nasiona w jednym dołku, zachowując odstępy 40–50 cm. Po wschodach pozostawia się najsilniejszą roślinę, usuwając słabsze siewki.
Głębokość siewu powinna wynosić około 2–3 cm na lekkich glebach i 1,5 cm na cięższych, ponieważ zbyt głęboko umieszczone nasiona mogą mieć problem z przebiciem się na powierzchnię. Po wysiewie warto delikatnie docisnąć ziemię i podlać ją letnią wodą.
Jeśli ktoś chce uzyskać wcześniejsze zbiory, może przygotować rozsady w doniczkach na około 3–4 tygodnie przed planowanym terminem sadzenia do gruntu. Rozsady najlepiej sadzić pod koniec maja, gdy będą miały 3–4 liście. Rośliny wysadza się ostrożnie, aby nie uszkodzić ich delikatnych korzeni, zachowując takie same odstępy jak przy siewie bezpośrednim.
Pielęgnacja ogórków
Ogórki mają płytki system korzeniowy, dlatego wymagają regularnego podlewania, szczególnie w czasie kwitnienia i zawiązywania owoców. Woda powinna być letnia, a podlewanie najlepiej przeprowadzać rano lub wieczorem, unikając polewania liści, ponieważ może to sprzyjać rozwojowi chorób grzybowych.
Aby uzyskać zdrowe i obfite plony, ogórki wymagają odpowiedniego nawożenia. Rośliny te potrzebują dużej ilości składników odżywczych, zwłaszcza azotu na początku wzrostu, a następnie fosforu i potasu w fazie kwitnienia i owocowania.
Podpory i prowadzenie ogórków
Ogórki można uprawiać zarówno płożąco, jak i przy podporach. W przypadku uprawy bez podpór pędy rozrastają się po ziemi, co sprawia, że owoce mogą mieć kontakt z wilgotnym podłożem i są bardziej narażone na choroby.
Uprawa na podporach ma wiele zalet – rośliny są lepiej doświetlone, owoce nie leżą na ziemi, a zbiór jest łatwiejszy. Do podwiązywania pędów można używać sznurków rozpiętych na drewnianych palikach lub metalowych konstrukcji. Innym rozwiązaniem są specjalne siatki dla roślin pnących, po których ogórki mogą się swobodnie wspinać.
Prowadzenie roślin w górę nie tylko poprawia zdrowotność ogórków, ale również pozwala zaoszczędzić miejsce w ogrodzie. Warto jednak pamiętać, że niektóre odmiany lepiej radzą sobie w uprawie płożącej i nie wymagają podpór.
Kiedy i jak zbierać ogórki?
Zbiory ogórków zaczynają się zazwyczaj w lipcu i mogą trwać aż do września. Rośliny owocują stopniowo, dlatego regularne zbieranie dojrzałych ogórków jest niezwykle ważne. Częsty zbiór stymuluje roślinę do dalszego wytwarzania owoców, co sprawia, że plonowanie jest bardziej obfite.
Najlepiej zbierać ogórki rano, kiedy są najbardziej jędrne i soczyste. Do tego celu warto używać ostrego noża lub nożyczek, aby nie uszkodzić delikatnych pędów. Nie należy odrywać owoców na siłę, ponieważ może to prowadzić do osłabienia rośliny.
Długość owoców do zbioru zależy od ich przeznaczenia. Jeśli ogórki mają być kiszone lub konserwowane, warto zbierać je, gdy osiągną 6–10 cm. Do spożycia na świeżo lepiej pozostawić je nieco dłużej, ale nie warto zwlekać zbyt długo – przerośnięte ogórki stają się twarde, tracą jędrność i mogą nabrać gorzkiego smaku.
Zdjęcie tytułowe: yanadjan / Adobe Stock
|
Sklep prowadzony jest przez firmę PlantiCo Zielonki Sp. z o.o. – uznanego i największego hodowcę i producenta warzyw i kwiatów w Polsce |
Jesienne kwiaty 
Dzikie zwierzęta 
Ochrona przed mrozem 
Iglaki 
Owoce 
Warzywa 
Trawy ozdobne 
Ptaki 
Filmy ogrodnicze 
