Gerbera miniaturowa (Gerbera mini) to bylina należąca do rodziny astrowatych (Asteraceae). Powstała w wyniku selekcji i krzyżówek większych form. W Polsce najczęściej jest jednak uprawiana na balkonach jako roślina jednoroczna, a po przekwitnięciu wyrzuca się ją i zastępuje nowymi okazami.
Gerbera miniaturowa dorasta zwykle do 30 cm wysokości i tworzy wniesiony, ale krzaczasty pokrój. Całobrzegie, odziomkowe liście w porównaniu z gerberą Jamesona są małych rozmiarów.
W zależności od odmiany roślina kwitnie w różnych okresach – przez cały rok. Kwiaty są stosunkowo duże (o śr. 7-8 cm), języczkowate o barwie żółtej, różowej, czerwonej lub pomarańczowej. Owocem jest niełupka.
Wymagania i uprawa
Roślina preferuje jasne, przewiewne balkony i tarasy, chociaż nie lubi bezpośredniego działania promieni słonecznych. Można ją wystawić na balkon, gdy temperatura nie spada na dłużej poniżej 15-16°C.
Optymalne podłoże jest przepuszczalne i bogate w próchnicę - może to być uniwersalna ziemia dla roślin doniczkowych.
Gerbera źle reaguje na nadmiar wody, ponieważ jest podatna na choroby grzybowe. Sporadycznie warto ją zasilić niewielkimi dawkami nawozów dla roślin kwitnących.
Rozmnażanie w warunkach domowych jest trudne - czasem udaje się przez wysiew nasion. W warunkach produkcyjnych gerberę rozmnaża się głównie in vitro.
Zastosowanie
Najodpowiedniejsze miejsca do uprawy gerbery to balkony zadaszone, chroniące ją przed silnymi opadami. Inne gatunki gerbery zwykle uprawiane są na kwiat cięty.
fot. Vimukthi (ź. wiki.cc)
Komentarze